Chodnik to nie miejsce dla roweru

Powodem tych stanowczych działań są coraz częstsze przypadki łamania przepisów przez rowerzystów. Głównym ich grzechem jest jazda po chodniku.

Sam jeżdżę rowerem po mieście i chciałbym wziąć w obronę miłośników dwóch kółek, ale chyba musiałbym wystąpić w roli adwokata diabła. No bo jak tu bronić szaleńców śmigających po chodnikach i urządzających sobie slalom między pieszymi? Przyznaję, że list, który przysłała do nas Czytelniczka o swoich dramatycznych przejściach na ul. Dolnej 3 Maja, mocno mnie poruszył.

Nie mam pełnego obrazu tego, jak wygląda brawurowa jazda po chodnikach. Nikt tak jadących przecież nie liczy. Z listu Czytelniczki dowiadujemy się, że idąc do pracy tylko w ciągu kwadransa dostrzegła sześciu rowerzystów. Można by powiedzieć, że relacje poszkodowanych są nacechowane emocjonalnie i daleko im do prawdy, ale trzeba przyjąć je do wiadomości i odpowiednio reagować. Edukacja poprzez karanie, która nie jest najlepszym rozwiązaniem, wydaje się jednak w tym wypadku konieczna. A podstawą samej penalizacji musi być nieuchronność kary. Dotyczy to nie tylko przyłapanych na gorącym uczynku, ale także rowerzystów, który umknęli patrolowi policji czy straży miejskiej. Powinni zostać zidentyfikowani za pomocą monitoringu i dodatkowo ukarani za ucieczkę.

Krzysztof Kowalik z lubelskiego Porozumienia Rowerowego mówi, że zamiast karać powinno się edukować i budować infrastrukturę rowerową. Odpowiadam: ścieżki, jak wiadomo, miasto buduje, ale w centrum nie ma na nie miejsca i trzeba się z tym pogodzić. Natomiast na naukę jest już niestety za późno.

Czytaj także: Rowerzyści w Lublinie. Straż Miejska zapowiada: Posypią się mandaty za jazdę po chodnikach