Czy PiS ma dobry pomysł na media publiczne? TAK czy NIE

TAK - Artur Soboń, poseł Prawa i Sprawiedliwości
Media publiczne są naszym dobrem wspólnym. Służą doupowszechniania zasad kultury narodowej, przekładania najęzyk zrozumiały dla ludzi kultury wysokiej, organizowania rzetelnej debaty publicznej ipromowania szacunku dla praw rodziny. Media publiczne są poto, abyśmy byli zpolską reprezentacją naolimpiadzie, żeby być obecnym wśród lokalnych społeczności, informować osprawach wnajmniejszej nawet gminie.

To nie jest opłata zaradio czy telewizor, tak jak niektórzy to przedstawiają. To jest narzędzie dobudowy wspólnoty narodowej.

Ta publiczna misja kosztuje. Ito kosztuje dużo więcej niż atrakcyjna komercyjnie oferta programowa mediów prywatnych. Media działające narynku muszą zamykać rok zyskiem, media publiczne powinny pokrywać deficyt ze środków wspólnych. Forma płatności może być różna, musi być jednak skuteczna izgodna zprzepisami europejskimi. Dzisiejszy abonament, szczególnie przydużym przyzwoleniu najego niepłacenie przez naszych poprzedników zPO-PSL, nie spełnia warunku efektywności. Wiele radykalnych propozycji nie spełnia zato kryterium notyfikacji zUnią Europejską. Dlatego potrzebna jest poważna debata imądra zmiana.

Padają różne propozycje. Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji zakłada wykorzystanie do poboru opłaty administracji skarbowej. Traktuję to jako jedno z możliwych rozwiązań, podobnie jak powiązanie opłaty z rachunkiem za prąd. Jako zwolennik budowy narodowego operatora pocztowego, uważam jednak, że warto wykorzystać do poboru opłaty kompetencje Poczty Polskiej, być może w połączeniu z bazą danych skarbówki. Zapowiedź ze strony prezesa Jarosława Kaczyńskiego jest jednoznaczna. W przeciągu najbliższych tygodni powstanie projekt regulacji w tym zakresie. Media publiczne to cywilizacyjny standard w zachodniej Europie i bardzo wielu wspaniałych i mądrych ludzi w Polsce. Ten potencjał trzeba wykorzystać.

NIE - Jan Łopata, poseł Polskiego Stronnictwa Ludowego
Formy opłaty można wymyślać, kiedy panuje powszechna zgoda, żeby w ogóle płacić. Tymczasem jest opór w społeczeństwie. Wynika on z tego, że mamy partyjną, pisowską, rządową telewizję. Jestem otwarty na potrzeby mediów publicznych, na ich finansowanie, natomiast drażni mnie upartyjniony program.

Opłaty za funkcjonowanie mediów publicznych istnieją w krajach demokratycznych. Powinny być także u nas, ale jak słyszę pomysły wyciągania pieniędzy na taką propagandę od naszych obywateli, którym często się nie przelewa, to nóż mi się w kieszeni otwiera.

Jacek Kurski jest prezesem Telewizji Publicznej, przez niektórych nazywanej „narodową”, już od ponad roku. Przez ten czas zdążył wydać zasoby gotówki po poprzednikach. Pieniądze poszły na podwyżki płac dla pracowników. W związku z powyższym próbuje szukać dochodów.

Uważam, że wprowadzenie opłaty audiowizualnej w ramach podatku dochodowego od osób fizycznych to kolejny, po doliczaniu opłaty do rachunku za prąd, pomysł PiS na finansowanie mediów publicznych. Twórcy tego rozwiązania zapominają, że nie wszyscy płacą podatek dochodowy od osób fizycznych. Nie wiem, jak by to miało funkcjonować w przypadku KRUS. Z drugiej strony, co z płatnikami PIT, którzy mieszkają pod jednym dachem? Czy mają płacić podwójnie za jeden telewizor?

Mam wrażenie, że w propozycji PiS chodzi tylko o to, żeby dyskutować. Ale nie o rzeczach najważniejszych, czyli jaki jest program, jak go oceniają widzowie, jak powinny być wybierane władze mediów. To jest najważniejsze, a nie wysokość opłaty audiowizualnej.

Finansowanie mediów publicznych powinno być, ale jakość tej telewizji powinna być przez społeczeństwo oceniana. I ta ocena powinna rzutować na możliwość otrzymania środków na funkcjonowanie. Moim zdaniem, media publiczne, media z misją są potrzebne. Ale obecnej propagandy nie da się oglądać.