Czy tak musi być?

Wszędzie można, tylko nie u nas. U nas albo się nie da, albo po prostu nie wychodzi. Rzeczy, których dotychczas nie dało się zrobić, albo, które nie wyszły, można wymieniać bez końca. Ale może skupmy się na tych najważniejszych.

Każdy z kolejnych prezydentów Lublina chciał zmienić i upiększyć plac Litewski. Było tyle chciejstwa, że można by nim obdzielić parę innych placów w Polsce. Niestety, na tym chciejstwie na razie wszystko się skończyło. Ratusz będzie się tłumaczył, że to wina procedur, stanowiska konserwatora zabytków, czy mało realnych projektów architektonicznych. Tylko, że centralne place i skwery restauruje już większość nawet małych gmin i wszędzie jakoś to się udaje.

Bazar i dworzec PKS z Podzamcza także ruguje już kolejna ratuszowa ekipa. I po raz kolejny słyszymy, że "już prawie", "już niedługo", "już tylko konkurs". Tyle razy już słyszeliśmy słowo "już", że już niedługo może nas od tych zapewnień coś trafić.

Na temat modernizacji okolic dworca PKP też już niejedno i nie w jednym roku usłyszeliśmy i pewnie niejedno jeszcze usłyszymy. Nic już natomiast nie słychać o parku Ludowym. Przysięgi i słowa honoru dotyczące jego rewitalizacji porosły już chyba pokrzywy. Obawiam się, że chwasty przyjdzie nam też jeszcze nieraz kosić na terenach przeznaczonych pod stadion piłkarski. Jego budowa zbiegnie się zapewne ze spadkiem naszych drużyn piłkarskich do A klasy.

Może zamiast karmić nas dziesiątkami pięknych wizji, ratusz skupiłby się na jednej konkretnej, a po jej zrealizowaniu dopiero zabierał się za następne. Może wtedy nam się uda.

Codziennie rano najświeższe informacje z Lublina i okolic na Twoją skrzynkę mailową. Zapisz się do newslettera!