Dzięki fundacji z Lublina freski w kościele w Drohobyczu zyskały blask [ZDJĘCIA]

- Celem podjętych działań była estetyczna konserwacja zachowanych fragmentarycznie malowideł w kaplicy północnej. Prace poprzedzone zostały wykonaniem konserwacji technicznej przeprowadzonej na zlecenie Fundacji Niepodległości w 2021 r., z wykorzystaniem wcześniejszych opracowań badawczych. Należy podkreślić, że prace wykonane w 2022 r. stanowią kontynuację podjętego przez nas w 2019 r. procesu kompleksowej konserwacji malarskiego wystroju kościoła. Prace dotyczyły jedynie zachowanych fragmentów malowideł – mówi o szczegółach prac renowacyjnych Piotr Mazur, konserwator zabytków z Fundacji Niepodległości.

Fundacja Niepodległości renowacje zabytków na Ukrainie wykonuje od 2012 r.

- Zaczęliśmy od barokowej kapliczki z XVIII wieku, która stoi w szczerym polu we wsi Satyjów. Kapliczka z wielką pompą została oddana do użytkowania i powtórnie poświęcona. Wiadomość o naszym działaniu rozniosła się po okolicy i zaczęły się do nas zgłaszać instytucje kultury polskiej – opowiada Piotr Mazur.

- Potem przyszła kolej na kościół św. Stanisława w Krzemieńcu, cmentarz w Drohobyczu z końca XVIII w., gdzie spoczywa cała elita drohobycka, pracowaliśmy też w Rudkach, gdzie pochowany jest Aleksander Fredro, a także w Stanisławowie przy wyposażeniu kościoła. W końcu przyszła pora na kościół parafialny pod wezw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, Św. Krzyża i Św. Bartłomieja w Drohobyczu – wylicza Mazur.

Trwająca już prawie rok wojna na Ukrainie nie przeszkodziła w renowacji, ale ją utrudniła.

- Mieliśmy problemy z dostawami prądu, a takie prace wymagają intensywnego oświetlenia, szczególnie w przypadku tego kościoła, który usytuowany jest tak, że naturalnego światła jest niewiele – mówi Piotr Mazur.

Kościół parafialny w Drohobyczu powstał w 1392 z fundacji Władysława Jagiełły. Stanowi przykład architektury gotyckiej. W 1949 komuniści znacjonalizowali kościół i kolejnych latach zniszczyli ten zabytek robiąc z niego magazyn (zboża, mebli i chemikaliów). Do dzisiaj zachowała się polichromia wnętrza świątyni złożona z miejscowo odsłoniętej warstwy fresków o charakterze późnogotyckim i renesansowym z XV – XVI w. oraz wykonanej w 1790 roku polichromii barokowej, pokrywającej wcześniejszą dekorację malarską, zachowanej w ok. 60 proc.

Prace wykonane zostały zgodnie z przyjętym programem określonym w dokumentacjach konserwatorskich, w ramach Programu MKiDN: Dziedzictwo kulturowe – Ochrona dziedzictwa kulturowego za granicą. Działania dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.