Egzamin z ilorazu

Przeświadczenie pogłębia się, kiedy biorę udział w ruchu drogowym i ulicznym. Według mnie, pierwszą częścią egzaminu przed wydaniem prawa jazdy powinien być test określający IQ. Nie chodzi o dyskryminację, lecz o zachowanie proporcji.

Niżsi "numerycznie" kierowcy otrzymywaliby bezpłatnie urządzenie, pokazujące, na przykład, ile dzieci są w stanie zabić jadąc z osiągniętą w danej chwili prędkością osiedlowymi uliczkami. Oczywiście, zdarzyliby się tacy, dla których to właśnie byłoby celem chwycenia za kierownicę, ale odsianie takich przypadków byłoby prostsze po wstępnym teście.

Po zejściu zza kierownicy "na ląd" wcale nie obserwuję poprawy. Jak wytłumaczyć działania mające tyle samo sensu, ile handel olejkami do opalania w Afryce, to znaczy - niewiele? Wzywanie karetki pogotowia w celu przywiezienia pizzy to casus psychiatryczny, ale udawanie, że nic się nie stało, kiedy "wybitny" naukowiec traktuje podwładnych jak śmieci, wyzywa od najgorszych i miota przedmiotami, bo nie może czegoś skserować, to chyba gruba przesada.

Czyżby IQ nadrzędnej w stosunku do niego wyższej profesury nie był w stanie ogarnąć podstawowych zasad przyzwoitości?
W kontekście powyższego, choć nie tylko, nie rozumiem niechęci do głosowania we wszelkich wyborach, co znakomicie toruje drogę do tzw. kariery osobnikom miałkim i przypadkowym, za to doskonale zorientowanym na własne korzyści.

Pocieszam się, że może nie jestem odosobniony w rozterkach, bo wszyscy dokoła nie mogą przecież być ślepi i głusi, jak choćby Gerard Depardieu, który zapewne dopiero po operacjach, wykonanych przez wspaniałych rosyjskich lekarzy, odzyskał zmysły i wraca do Belgii.