Euro 2012: Podsumowanie pół żartem, pół serio

Czytaj wszystko o Euro 2012 w naszym serwisie

EURO-HITY
3 Niezapomniana atmosfera
Jeśli chodzi o stworzenie klimatu, byliśmy pod tym względem niesamowici. Zarówno piłkarze, jak i kibice wszystkich reprezentacji czuli się w Polsce znakomicie, co podkreślano na każdym kroku. Kolejne grupy fanów niechętnie opuszczały nasz kraj. W dowód niekłamanej sympatii na ulicach polskich miast i miasteczek ciągle słyszeliśmy okrzyki "Polska!Biało-czerwoni!" z ust obcokrajowców. Irlandzkich kibiców zapamięta też dobrze pewna polska polic-jantka, której grupka "zielonych" odśpiewała spontaniczne "We love you" (ang. Kochamy Cię) w centrum miasta.

2 Mario Balotelli Superstar
Dzisiaj trudno wyobrazić sobie ciekawe widowisko sportowe bez postaci wyrazistych, barwnych, często kontrowersyjnych. Mario Balotellego można kochać, można nienawidzić, ale jednego mu nie można odmówić: że jest z nim nudno. Super Mario nie zagrał genialnego turnieju, ba!, zdołał zagrać raptem dwa dobre mecze. Jednak bez niego EURO znacznie by straciło, przynajmniej w wymiarze medialnym. Bo kogo interesowałoby dzieciństwo Mario Gomeza, albo życie prywatne Mesuta Oezila? Historie o puszczaniu fajerwerków w łazience, sta- ranowaniu samochodem żeńskiego zakładu karnego czy rozpalaniu grilla na środku pokoju są o wiele, WIELE ciekawsze.

1 Tiki-taka ciągle w cenie
Hiszpańskim mistrzom przez cały turniej dostawało się za styl, w jakim grali. Atrakcyjna wydawałoby się techniczna piłka, oparta na dużej ilości podań na małej przestrzeni, irytowała głównie kibiców drużyn przeciwnych. A że w świecie sportu panuje maksyma "bij lepszego", którą można również sparafrazować na "z lepszymi się nie sympatyzuje", to Czerwona Furia nie miała łatwo. Krytykanci, malkontenci i złośliwcy dostali jednak niezłego kopa, gdy tiki-taka koniec końców triumfowała, a w finale fantastycznie, a przede wszystkim skutecznie, grającym Hiszpanom można było tylko bić brawa.

EURO-KITY
3 Franciszek "Gramy Na Remis" Smuda
Były już selekcjoner zyskał dzię-ki EURO kilka przydomków, jednak ten powyższy najlepiej odnosi się do gry, którą pokazali Polacy. Smuda dopuścił się rzeczy karygodnej, wpajając swoim piłkarzom, że remis nie jest zły, że o zwycięstwo bić się nie trzeba i że ryzykować nie warto. Efekty były, jak pamiętamy, niestety, wciąż bardzo dobrze, opłakane. Smuda z każdym meczem coraz bardziej popadał w śmieszność. I na koniec jeszcze to "Gdybym cofnął czas, nic bym nie zmienił". Straszne.

2 Hiszpańskie miasta wojewódzkie, czyli poziom komentarzy
Potrafimy wybaczyć wiele pomyłek komentatorskich. W końcu dziennikarz też człowiek, a wiemy, że nadawanie na żywo, w chwilach wielkich emocjonalnych uniesień, nie jest łatwe. Jed-no to jednak emocje, a drugie poziom merytoryczny. Zabrakło by nam miejsca, aby wyliczyć nazwiska przekręcane przez Dariusza Szpakowskiego, nie chce nam się też komentować powtarzanego przez niego przez cały finał w różnych konfiguracjach językowych "La Furia Roja". Poziom komentarza niech podsumuje złota myśl Mirosława Trzeciaka, który oceniając przyczyny hisz-pańskiej dominacji stwierdził, że "w każdym hiszpańskim mieście WOJEWÓDZKIM jest szkółka piłkarska"...

1 Twarde głowy w UEFA
Ktoś pamięta mistrzostwa, w których jakaś pomyłka sędziowska nie wpłynęła na wynik kluczowego starcia? Nasz mecz z Austrią na poprzednim EURO, Anglia z Niemcami na MŚ w RPA, teraz pokrzywdzeni Ukraińcy w starciu z Synami Albionu. Mimo możliwości wprowadzenia powtórek wideo, UEFA z sobie znanych przyczyn pozostaje nieugięta w tym względzie, a zespoły cierpią.

Nasze serwisy:
Serwis gospodarczy - Wybierz Lublin
Serwis turystyczny - Perły i Perełki Lubelszczyzny
Serwis dla fanów spottingu i lotnictwa - Samoloty nad Lubelszczyzną
Miasto widziane z samolotu - Lublin z lotu ptaka
Nasze filmy - Puls Polski