Fekalnie, ale z przytupem

Inwestycje niby podobne: w stolicy ryją pod ziemią, w Lublinie ryją pod mostem. Skala - muszą Państwo przyznać - trochę jednak różna. O dziwo, szum medialny podobny w obu przypadkach. Chyba jednak to my mamy większe niż warszawiacy powody do dumy, wszak nasza inwestycja zostanie zakończona wcześniej.

Może i kibel nie jest najładniejszym określeniem przybytku, w którym doznajemy fizjologicznego oczyszczenia, ale huczne świętowanie jego budowy, które jest trochę jak z Mrożka, skłania mnie do trywialności. Oto miasto spotkania kultur w towarzystwie medialnego szumu buduje toaletę. Niby umiejętność korzystania z niej jest oznaką kultury, ale nie oznacza to, że budowa szaletu musi być świętowana jak budowa teatru. Cieszmy się może w skrytości ducha z tego naszego wspólnego sukcesu i nie głośmy peanów nad zwykłym szaletem, bo deprecjonujemy wszystkie inne inwestycje miejskie.

Choć może jednak powód do medialnego show jest. Oto czytam w jednej z gazet, że budowa szaletu będzie dla dużego wojewódzkiego miasta okazją do remontu zabytkowego mostu. Jak rozumiem, gdyby nie decyzja o budowie toalety, most by runął. To pierwszy chyba w dziejach przypadek, że kilka pisuarów i muszli klozetowych ratuje zabytek. Aż szkoda, że kibli nie można stawiać wszędzie tam, gdzie niszczeje nasze dziedzictwo narodowe.

Wnioskuję, by z racji zasług dla ratowania miejskiej substancji zabytkowej zacząć pisać nazwę naszego szaletu przez duże "SZ". Swoją wagą wszak nie ustępuje sąsiadom: Stare-mu Miastu i placowi Zamkowemu.

Nasze serwisy:
Serwis gospodarczy - Wybierz Lublin
Serwis turystyczny - Perły i Perełki Lubelszczyzny
Serwis dla fanów spottingu i lotnictwa - Samoloty nad Lubelszczyzną
Miasto widziane z samolotu - Lublin z lotu ptaka
Nasze filmy - Puls Polski