Historia miejskiej komunikacji, cz.8. Początek wieku - na początku stawki

Liberalizacja rynku i uwolnienie cen przełamały monopol państwowy w wielu dziedzinach handlu i usług, w tym, w komunikacji miejskiej. MPK dominowało, ale jeździło też ok. 20 przewoźników prywatnych. Walczyli więc o pasażerów w każdy możliwy sposób, korzystali z miejskich przystanków, płacili za to, ale nie interesowali się sprzątaniem, czy remontami. Nie prowadzili sprzedaży biletów, a monety wrzucało się kierowcy do pudełka. Bilety MPK, w tym miesięczne, nie były honorowane w pojazdach prywatnych. Firma musiała się zajmować transportem, remontami, biletami, sprzątaniem, wszystkim, co dotyczyło przewozów pasażerów.

Kraj znalazł się w Unii Europejskiej i zaczęły nas obowiązywać unijne przepisy. Nakładały one obowiązki organizacji i finansowania transportu publicznego na samorządy, które dotąd wydawały decyzje, zezwolenia i rozporządzenia. W całym kraju zaczęto powoływać odrębne jednostki samorządowe do zawiadywania transportem komunalnym.

1 stycznia 2009 podjęto decyzję o powołaniu Zarządu Transportu Miejskiego, który zaczął przejmować część zadań MPK. Jako pierwsze przejął rozprowadzanie biletów i windykację należności za przejazdy. Potem projektowanie rozkładów jazdy i resztę zadań komunikacji, z wyjątkiem samych przewozów. Sumując: ZTM planuje i organizuje, a MPK wozi pasażerów. ZTM prowadzi także przetargi na przewozy, bo choć autobusy i trolejbusy wyglądają podobnie, należą do różnych przewoźników. Największym pozostaje MPK, to ponad 85 procent przewozów, ale po Lublinie i okolicach wożą nas także firmy: Irex, Warbus oraz konsorcjum firm - Lubelskie Linie Autobusowe i Traf-Line.

ZTM nie tylko rozprowadza bilety, prowadzi kontrole i ustala rozkłady. W nowo powstałej zajezdni przy ul. Stefczyka, od kilku lat bazuje ponad 30 busów do przewozu dzieci niepełnosprawnych, których trasy, we współpracy ze szkołami, projektuje ZTM. Codziennie ponad 350 dzieci jest odbieranych z domów i dowożonych do szkół i placówek specjalnych, a po południu odwożonych z powrotem.

W 2014 r. otrzymane od Lublina środki finansowe przewyższyły należną rekompensatę i MPK zwróciło do miejskiej kasy blisko 1,1 mln złotych netto. W 2015 otwarto nową zajezdnię przy ul. M. Grygowej, która może pomieścić 100 trolejbusów i 25 pojazdów technicznych. W tym samym roku spółka otrzymała prestiżowe wyróżnienie: zwyciężyła w ogólnopolskim rankingu komunikacji miejskiej. Oceniano 100 przedsiębiorstw z całego kraju.

Miasto wzbogaciło się o nowe odcinki trakcji trolejbusowej, na ulicach: Zemborzyckiej, Diamentowej, Granitowej, Jana Pawła II do Ronda Kowcza i Armii Krajowej do Orkana. MPK zaczyna wyjeżdżać poza granice Lublina: uruchomiono nową linię nr 5 - do Świdnika i Mełgwi, wydłużono trasę linii 20 do Jastkowa i uruchomiono linie 33 do Tomaszowic.

Zmiany na lepsze widać w lubelskiej komunikacji nie tylko pod względem estetycznym: nowe, lśniące pojazdy niskopodłogowe, eleganckie, czyste, nowoczesne wnętrza. Jako jedyni eksploatujemy 18-metrowe, przegubowe trolejbusy, z monitoringiem i klimatyzacją. Wzrasta niezawodność i punktualność przewozów, autobusy i trolejbusy są przystosowane do przewozu osób niepełnosprawnych, pojawiają się w nich także defibrylatory. Coraz więcej osób korzysta z publicznych środków transportu. W ubiegłym roku lubelska komunikacja przewiozła blisko 130 mln pasażerów. Na jej 90 - lecie życzymy jej tyle samo bardzo zadowolonych.