Jedna rada: wytłumaczyć co to rada

- Pani się podpisze pod moją kandydaturą do rady dzielnicy - powiedział mojej znajomej jej sąsiad.

- A po co pan do tej rady chce iść? - odpowiedziała znajoma. - Mój szef ze spółdzielni mieszkaniowej mi kazał - usłyszała.

Jak dla mnie to kwintesencja zbliżających się właśnie wyborów do rad dzielnic. Po pierwsze, gremialnie nie wiemy, po co nam te rady. Po drugie, co wynika z pierwszego, do rad dzielnic startują nie ci, co powinni, ale ci, co nie mają pomysłu na czas wolny, albo - jak znajomy mojej koleżanki - zostali do startu przymuszeni przez spółdzielnię czy administrację.

Dla władz spółdzielni i administracji taki przymus to dobry sposób, by za pośrednictwem swoich pracowników w radach wymóc na władzach miasta określone działania. I tak rady, które mają zadbać o interesy mieszkańców dzielnicy, dbają o różne interesy, ale niekoniecznie akurat mieszkańców.

A może warto byłoby przeprowadzić wśród lublinian kampanię informacyjną o wadze rad dzielnic. Tak reklamujemy budżet obywatelski, a dlaczego nie reklamujemy innych "instytucji" wpływu na działania włodarzy miasta? Dzięki radom dzielnic przecież także mamy wpływ na rozdysponowanie pieniędzy budżetowych.

Na razie jednak na polu edukacji widzę jedynie aktywność naszych mediów. Brak niestety większej aktywności samorządu. A chyba warto mieć jako partnera w dzielnicy wartościowego społecznika? No, chyba że się mylę i niektórzy wolą mieć spokojnych partnerów tylko w postaci spółdzielni mieszkaniowych.