Kolekcja Kuriera "Kocham Lublin": - Zaułkowatość i majestat miasta idą w parze - mówi Kondrak

Lubisz Lublin?
Oczywiście, że lubię. Jest to dla mnie taka sprawa, nad którą się nie zastanawiam. Lubię Lublin organicznie. Nie podlega to żadnym moim dodatkowym refleksjom i nie jest niczym uwarunkowane.

Masz "swoje" miejsce w Lublinie?
Bardzo lubię podchodzić do Starego Miasta od strony Stawów Królewskich, obojętnie którymi schodami. To daje perspektywę na wielkość Lublina, która zaczyna się w czymś grząskim, w czymś nieokreślonym, a ciągnie się bardzo wysoko, gdzieś tam do nieba. Ginie w chmurach. Takie powolne zdobywanie Lublina za każdym razem kończy się jakimś spodziewanym i niespodziewanym ładnym widokiem majestatu zaułkowatości. Zaułkowatość Lublina i majestat, one idą w parze. Budowle są majestatyczne, a jednocześnie wzgórze jest opasane ulicami w sposób przygodowy. Za każdym razem wchodzi się w klimat czegoś czarodziejskiego, w baśniowy klimat. W Polsce tylko Lublin ma takie Stare Miasto i to mnie dobrze nastraja.

Co byś zmienił w Lublinie?
W związku z tym, że mój pomysł na kolejkę linową okalającą Stare Miasto nie ma szans na realizację, choć Opole i Wrocław zdecydowały się na nią, nie będę niczego rewolucyjnego doradzał. Po prostu chciałbym, żeby Stawy Królewskie zmieniły się, według planów, w wielką galerię na wodzie. I chciałbym jeszcze, żeby wygląd okolic dworca PKS szybko i diametralnie uległ poprawie. Aby był tam teren rekreacyjno-kulturalny na przykład, ale każda zmiana prowadząca do porządku urbanistycznego będzie mnie zadowalała. Placu Litewskiego w tej chwili w ogóle bym się nie czepiał. Trzeba dać szansę Lublinowi i mieć odrobinę cierpliwości, żeby swoje rozwiązania komunikacyjne podopinał i wówczas będzie to jeszcze przyjemniejsze miasto do życia. Bo ono jest do życia, jest takie bliskie, ładne.

Teraz czasami jest dość biednie i zgrzebnie, ale sądzę, że to za chwilę ulegnie zmianie, bo Lublin przyspiesza. Przyjdzie już niedługo czas zbierania plonów tego, co poprzednie pokolenia tutaj zasiały.