Kolekcja Kuriera "Lublin w malarstwie": Dziś rozpoczynamy nową serię

Władysław Barwicki to postać niezwykle zasłużona dla Lublina i Lubelszczyzny. Poeta, malarz, rzeźbiarz, społecznik i patriota zaangażowany w życie miasta. Szlify malarskie zdobywał u Wojciecha Gersona. Historię Lublina opiewał zarówno pędzlem, jak i piórem, tworząc coś na kształt wierszowanego przewodnika po zabytkach i legendach naszego miasta.

Zaczynał jako portrecista. Projektował dekoracje dla teatrów, a także cukierni i restauracji. Ozdabiał również kościoły. Jego freski możemy podziwiać we wnętrzach lubelskich klasztorów Jezuitów, Karmelitów przy ul. Świętoduskiej, a także Kapucynów w Rozwadowie, Krośnie, Olesku, Turbii czy Woli Rzeczyckiej.

Samo przedstawienie Bramy Krakowskiej nie jest niczym wyjątkowym. Była utrwalana przez artystów setki razy. Jednak dzięki takim dziełom możemy prześledzić zmiany jej wyglądu i otoczenia.

Pierwotnie Brama Krakowska była nazywana Bramą Wyższą, stanowiąc jedyny wjazd do miasta. Murowana konstrukcja, jako część fortyfikacji, powstała w latach 40. XIV wieku. Miała prosty kształt, dostosowany do funkcji militarnej. Przed bramą i murami od strony południowo-zachodniej przekopano suchą fosę. Wjazd do miasta zabezpieczały most zwodzony i żelazna krata. W XV wieku dobudowano podwyższenie, a w XVI w. zyskała przedbramie. Pod koniec XVII wieku straciła znaczenie militarne, zmieniając się w obiekt mieszkalno-handlowy.

Za murami zaczęły powstawać przedmieścia handlowe - Korce (ul. Królewska) i Krakowskie. Obecny kształt pochodzi z końca XVIII w. według projektu Dominika Merliniego.

W ujęciu Barwickiego brama została przedstawiona w ciepłych, pastelowych barwach, w otoczeniu przylegających kamienic. Obecny plac Łokietka przetrwał od 1899 roku do dnia dzisiejszego w tym samym kształcie. Jedynie brama została pozbawiona tynku, poniżej zegara nie ma tablicy z informacją o temperaturze, wymieniono też nawierzchnię, a zamiast dorożek stoją taksówki.

Kurier Lubelski na Twitterze i Google+