Ks. Arkadiusz Paśnik: Łatwo jest dzielić. Trudniej jest szukać porozumienia

W swojej najnowszej książce pt. „Lęk”, relacjonuje Ksiądz wizytę w Ziemi Świętej.

Książka jest podróżą w zakamarki Ziemi Świętej, a jednocześnie w głąb ludzkich lęków. Lęków, które przeżywam sam i tych, którymi podzielili się ze mną inni. Przez dwa ostatnie lata w wakacje pomagałem siostrom Elżbietankom, które na Górze Oliwnej prowadzą dom dziecka dla arabskich sierot. Będąc w Ziemi Świętej, ale nie na pielgrzymce, zobaczyłem inny świat. W książce próbuję powiedzieć, że Ziemią Świętą - Najświętszą jest ludzka dusza. Po której należy poruszać się bardzo delikatnie.

Jestem daleki od kanonizacji lęku, ale uważam, że bywa on także darem. Tak jak ból, który mówi nam, że coś funkcjonuje źle. Można wziąć pigułkę, żeby go stłumić. Można próbować zagłuszać ból i lęk i nie usłyszeć wołania o leczenie. Wierzę, że opowiadania zawarte w książce mogą ułatwić Czytelnikowi skonfrontowanie się z własnym lękiem.

Poprzednie książki, wśród nich „Obietnica”, są mocno osadzone w historii Polski i Księdza rodziny. Pierwsza opowiada o babci Księdza, która podczas II wojny światowej została zesłana na Syberię. Jak podchodzić do trudnej historii?

W „Obietnicy” chciałem złożyć hołd babci. Podziękować jej za świadectwo życia, przekazane wartości i niezłomność. Jeśli babcia, krucha i delikatna istota potrafiła oprzeć się tak wielkiemu złu, jakim jest wojna, to i ja spróbuję się nie poddać. Na nocnych przesłuchaniach przez NKWD wybito jej zęby i zmasakrowano twarz. Nie podpisała obywatelstwa ZSRR. „Obietnica”, to także próba ocalenia od zapomnienia trudnej historii. Jak ostatnio zauważamy, fakty historyczne nie dla wszystkich są takie oczywiste. Prawdy trzeba bronić. Jak? Pozwolić mówić świadkom.

Opisuje Ksiądz m.in. swoją wizytę na Placu Czerwonym w Moskwie.

To miejsce wywarło na mnie wielkie wrażenie. Miałem świadomość, że w pobliżu zapadały decyzje dotyczące życia i śmierci milionów ludzi. Zastanawiałem się, jak z ciężarem pamięci krzywd budować pokój i pojednanie. Czy warto tkwić w podziale na Kainów i Ablów? Gdzie szukać odpowiedzi? W ludzkich wyrokach, czy może w zemście? Nie odpowiadam na te pytania. Chcę, żeby ludzie sami na nie odpowiedzieli.

Wielu ludzi nie oczekuje pytań, ale prostych odpowiedzi.

W tak skomplikowanych i trudnych sprawach nie ma prostych odpowiedzi. Uważam, że najłatwiej jest dzielić na Kainów i Ablów. Tych dobrych i tych złych. A tak trudno jest kochać mimo wszystko, kochać tak, jak moja babcia. Świadectwo babci - Sybiraka, jest dla mnie drogą, ku pojednaniu. Wybaczyła wyrządzone jej krzywdy. Pokazała mi, co znaczy Miłość. Chcę tak żyć. Jako kapłan pragnę szukać i Abla i Kaina, ale nigdy za cenę prawdy.

Przy kościele św. Michała Archanioła ustawił Ksiądz trzy pomnik: zbrodni katyńskiej, Żołnierzy Wyklętych i ofiar obozów koncentracyjnych. Dlaczego?

Moja babcia, która przeżyła zesłanie na Sybir i do Kazachstanu, zawsze wspomina, że przy życiu utrzymały ją trzy wartości: Bóg, Honor, Ojczyzna. Swoim życiem pokazywała, że to są wartości naczelne, których nie należy rozdzielać. Ważnym zadaniem Kościoła jest ocalanie od zapomnienia historii narodu, z którym jest związany. Ze względu na gorącą dyskusję, która rozgorzała w ubiegłym tygodniu, w niedzielę zachęciłem parafian, żeby przeszli pod pomnik ofiar obozów i przeczytali znajdujące się tam noty informacyjne z IPN, słowa św. Jana Pawła II i Benedykta XVI. Z satysfakcją zauważyłem, że po mszy świętej ludzie tłumnie poszli pod pomnik i modlili się w zadumie.

Spotkanie autorskie z ks. Arkadiuszem Paśnikiem odbędzie się 18 lutego o godz. 19.15 w kościele na Poczekajcie przy al. Kraśnickiej 76.

Zobacz też: Abp. S. Gądecki: Nie powinniśmy bać się prawdy. Trzeba patrzeć z szacunkiem na ofiary, które ponieśli Polacy ratując Żydów

Studniówka VII LO w Lublinie (WIDEO, ZDJĘCIA)	Lubelska Lista Płac. Ile zarabiamy (RAPORT)
Burzenie wiaduktu nad Diamentową (ZDJĘCIA Z DRONA)	Ile pamiętasz z lektur szkolnych? [QUIZ]