Lublin: Stowarzyszenie „Misericordia” od 30 lat wspiera osoby z zaburzeniami psychicznymi

Skąd wziął się pomysł na stowarzyszenie, które będzie nieść pomoc osobom z zaburzeniami psychicznymi?
Na początku 1990 roku trafiłem jako kapelan do Szpitala Neuropsychiatrycznego w Lublinie. Ta nominacja była dla mnie dużym wyzwaniem, gdyż nigdy przedtem nie miałem kontaktu z chorymi psychicznie, osobami z zaburzeniami psychicznymi czy pacjentami uzależnionymi od alkoholu i narkotyków. Jednak pomyślałem, że skoro ksiądz biskup poprosił właśnie mnie, to znaczy, że to musi być dzieło Opatrzności Bożej. Wtedy jeszcze nie było tam kaplicy i chciałem zapewnić miejsce wyciszenia dla pacjentów, którzy mogą opuszczać oddziały. Z drugiej strony zauważyłem, że wiele osób po wyjściu ze szpitala potrzebuje dalszej pomocy, bo jest w trudnej sytuacji życiowej, finansowej, rodzinnej i oczekuje zaopiekowania czy wsparcia w powrocie do pracy. Dlatego razem z lekarzami pomyśleliśmy, żeby stworzyć ośrodek rehabilitacji dla osób z zaburzeniami psychicznymi. W 1991 roku wraz z personelem medycznym i grupą wolontariuszy powołaliśmy stowarzyszenie, którego nazwa odwołuje się do encykliki Jana Pawła II „Dives in Misericordia”.

Jakie wsparcie oferujecie dzisiaj?
Pod swoją opieką mamy ponad 300 osób. Na przestrzeni 30 lat stworzyliśmy kompleksowy system wsparcia dla osób z niepełnosprawnościami, głównie z zaburzeniami psychicznymi. Dla chętnych prowadzimy zajęcia w Klubie Samopomocy, które wspierają proces zdrowienia. Uczestnicy mogą korzystać między innymi z arteterapii, muzykoterapii, teatroterapii. W ramach dalszej rehabilitacji mogą skorzystać z działań oferowanych przez Środowiskowy Dom Samopomocy, którego celem jest wzmacnianie różnego rodzaju aktywności, rozwijania umiejętności społecznych, a przede wszystkim pomoc w przełamywaniu samotności, izolacji, niwelowaniu barier w kontaktach z innymi. Rehabilitacja społeczna jest także jednym z celów Warsztatów Terapii Zajęciowej, w których dodatkowo odbywa się przygotowanie do procesu poszukiwania zatrudnienia i podjęcia w przyszłości aktywności zawodowej. Dostępne są zajęcia w pracowni stolarskiej, krawieckiej, wikliniarskiej, rękodzieła.

Na co jeszcze podopieczni mogą liczyć?
Od 2009 roku działa u nas Zakład Aktywności Zawodowej, który był pierwszym tego typu zakładem w Lublinie. Zatrudniamy 35 osób niepełnosprawnych, których wspierają inni pracownicy. Prowadzimy m.in. przemysłową kuchnię oferującą catering. Dziennie dostarczamy ok. 350 posiłków do różnych instytucji, mieszkań i domów. Mamy też do dyspozycji mieszkania chronione i wspomagane dla osób zmagających się z trudnościami społecznymi, bytowymi, czy też stygmatyzacją w wyniku pojawienia się choroby psychicznej

Jakie plany na przyszłość ma stowarzyszenie Misericordia?
Chcemy stworzyć centrum opiekuńczo-mieszkaniowe, gdzie tymczasowo np. przez tydzień-dwa, będą mogły przebywać całodobowo osoby z zaburzeniami psychicznymi. To nie będzie dom pomocy społecznej na pobyt stały, ale takie miejsce w formie hotelowej, kiedy zachodzi potrzeba skorzystania z noclegu poza domem. Osoby z zaburzeniami psychicznymi mają często problem, by znaleźć takie miejsce, bo panuje lęk i obawa przed nimi ze strony innych. Planujemy także powstanie nowej siedziby dla Centrum Jana Pawła II przy parafii św. Rodziny w Lulinie, w miejscu po dawnej kaplicy. Wewnątrz będzie np. biblioteka multimedialna, sala koncertowa i aula, gdzie będą odbywać zajęcia głównie dla dzieci, młodzieży i seniorów. Centrum miałoby służyć również integracji środowiska lokalnego.