Międzynarodowe Spotkania Folklorystyczne: Dzień trzeci pod znakiem egzotyki

Wszystkie przymiotniki, których użyłem w poprzednim zdaniu, doskonale określają nie tylko klimat całego wczorajszego koncertu, lecz także opisują występ zespołu "SPM Islam Tugasku Pulomas Jakarta". Taniec indonezyjski to jedna z najważniejszych i najciekawszych sztuk w południowo-wschodniej Azji. Swą egzotykę zawdzięcza zarówno etnicznemu zróżnicowaniu tego wyspiarskiego państwa, lecz także rozmaitym wpływom sztuki chińskiej, indyjskiej, arabskiej czy malajskiej. Tańce z indonezyjskich wysp - od Sumatry po Nową Gwineę - są od wieków istotnym elementem życia społecznego, nieodłącznie związanym ze zwyczajami, rytuałami, religią i mistycyzmem każdego regionu.

* Imprezy kulturalne w Lublinie - czytaj zapowiedzi, relacje, recenzje

W krótkim występie zespołu z Dżakarty mieliśmy oczywiście tylko małą próbkę owego bogactwa, ale już nawet tylko tyle pozwoliło przynajmniej do pewnego stopnia uświadomić sobie jak wielka jest różnorodność tamtejszego folkloru. Zaś od strony czysto estetycznej było to po prostu widowisko fascynujące barwą, ruchem i dźwiękiem. Podobne wrażenie można było zresztą odnieść również w trakcie występu zespołu z Tajlandii. Folklor tego kraju, zdecydowanie bardziej jednorodny niż ten indonezyjski, jest równie mocno związany z życiem społecznym i na pewno nie mniej barwny. A w dodatku tajscy artyści - poza wykonawczą perfekcją, która zawsze charakteryzuje zespoły z Azji - wykazali się niezwykłą umiejętnością nawiązywania kontaktu z publicznością; przełamywania kulturowych barier.

Jednak z najgorętszym przyjęciem spotkał się gruziński zespół "Abjari". I trudno się dziwić. Artyści z Gruzji zaprezentowali tańce, kto wie, czy nie bardziej nawet efektowne niż wcześniej Ukraińcy. Jeśli powiem, że w trakcie tańca z szablami tancerze krzesali iskry, to nie jest to kiepska metafora, lecz proste stwierdzenie faktu - iskry naprawdę sypały się jak najbardziej realnie. Pisząc festiwalowe relacje wystrzegam się jakichkolwiek nawiązań politycznych, ale tym razem trudno było wyzbyć się myśli, że poznanie gruzińskiego folkloru pozwala na może nieco lepsze zrozumienie sytuacji w tamtym regionie świata. Ale z drugiej strony - taniec gruzińskich dziewcząt to kwintesencja wdzięku, lekkości i delikatności. Zaś "Samaia", wykonywana przez trzy tancerki opowieść o gruzińskiej carycy Tamarze, to dramaturgiczna miniatura, wkraczająca już wręcz na obszar teatru tańca.

Program trzeciego dnia Spotkań dopełnił występ zespołu "Ethno" z Chorwacji. Geograficznie i kulturowo najbliższego nam. Ale jednocześnie pokazujący, jak jednak odmienny jest folklor Słowian południowych od tego z naszych stron. Obcowanie z nim to także bardzo ciekawe doświadczenie, poszerzające paletę doznań dostarczanych nam w trakcie festiwalu.

PROGRAM na środę
Godz. 13.00 - DSK - "Gero Axular Dantza Taldea" (Hiszpania - Kraj Basków)
Godz. 16.00 - Nałęczów - "Wiljanoczka" (Białoruś), "Lućka" (Słowacja)
Godz. 18.00 - Ogród Saski - "Annat ja Antit" (Finlandia), "Boroka" (Rumunia), ZPiT "Lublin"
Godz. 20.30 - Rynek - koncert kapel: "Gero Axular Dantza Taldea" (Hiszpania - Kraj Basków), "Radost" (Ukraina), "Annat ja Antit" (Finlandia)

Codziennie rano najświeższe informacje z Lublina i okolic na Twoją skrzynkę mailową. Zapisz się do newslettera!