Najlepsza pielęgniarka w woj. lubelskim: Nie można mieć gorszego dnia, czegoś odłożyć

Dlaczego wybrała pani ten zawód?

Szukałam takiej pracy, która związana jest z ludźmi i jednocześnie dla ludzi. Do tego zawód pielęgniarki jest rozwijający. Cały czas trzeba się uczyć, bo medycyna idzie do przodu. W lutym minęło 20 lat mojego doświadczenia zawodowego. Mam specjalizację chirurgiczną, obecnie jestem na drugim roku studiów magisterskich. Od 18 lat jestem związana z kliniką neurochirurgii w SPSK 4 w Lublinie.

Jakie umiejętności są ważne w tej pracy?

Empatia i słuchanie ludzi, bo żeby wiedzieć, jak pomóc drugiemu człowiekowi, trzeba go słuchać. Ważna jest też współpraca w zespole. Praca pielęgniarki jest przede wszystkim odpowiedzialna. Nie można mieć gorszego dnia, nie można czegoś odłożyć na później. Trzeba nauczyć się gotowości. Tak sobie myślę, że im dłużej pracuję, tym większą odczuwam odpowiedzialność.

Wygrała pani etap wojewódzki w konkursie na najlepszą pielęgniarkę. Co dalej?

Muszę przyznać, że pierwszy raz startowałam w tym konkursie. Przypuszczam, że pomogło mi to, że akurat obecnie jestem w trakcie studiów i jestem na bieżąco z wiedzą medyczną. W maju w Krakowie odbędzie się etap ogólnopolski. Każda z nas musi przygotować teraz prezentację na temat „Budowanie autorytetu zawodowego przez pielęgniarkę w miejscu pracy”, a następnie zaprezentować ją w czasie finału.

Powiedzmy jeszcze, z jakimi problemami borykają się obecnie polskie pielęgniarki.

Większe docenienie finansowe wpłynęłoby pozytywnie na naszą satysfakcję w pracy. Chodzi o godne zarobki, które nie wymagałyby od pielęgniarek pracy w kilku różnych miejscach, bo niestety niektóre moje koleżanki muszą dodatkowo jeszcze gdzieś dorabiać. Środowisko pielęgniarskie boryka się też z luką pokoleniową. Sporo osób odchodzi właśnie na emeryturę, natomiast młode pielęgniarki myślą często o wyjeździe za granicę.