Naukowcy z Politechniki Lubelskiej będą mogli w zajrzeć w głąb materiałów cieńszych niż grubość ludzkiego włosa

Za pomocą nanotomografu naukowcy mogą zajrzeć w głąb takich materiałów jak: ceramika, tworzywa sztuczne, ultranowoczesne kompozyty czy niektóre metale.

Urządzenie pozwala na określenie zależności między tym, jak zbudowany jest materiał, a tym, jak taki materiał zachowuje się np. jako fragment samolotu. Sprzęt wyposażony jest specjalny uchwyt, dzięki któremu można zaobserwować, co dzieje się w materiale podczas jego pracy, kiedy działa na niego siła lub w momencie, gdy jest nagrzewany bądź chłodzony. Zakres analizowanych przez lubelskich naukowców tworzyw jest szeroki.

– Badamy m.in. materiały dla medycyny: implanty, materiały kościozastępcze, materiały dla stomatologii, aby uzyskać lepszą współpracę tych materiałów z organizmem człowieka - mówi mówi prof. Krzysztof Pałka z Katedry Inżynierii Materiałowej.

Badaczy interesują także ultranowoczesne kompozyty stosowane w lotnictwie i pojazdach.

- Te materiały muszą być lekkie i jednocześnie bardzo wytrzymałe. Od nich zależy bowiem bezpieczeństwo pasażerów, a jednocześnie koszty transportu, tak istotne w obecnych czasach – podkreśla prof. Pałka.

Umieszczony w maszynie preparat prześwietlany jest lampą emitującą promienie Roentgena. Nanomotograf potrafi wykonać serię nawet 2000 prześwietleń. W ich wyniku skany przetwarzane są na przekroje poprzeczne. Ten proces nosi nazwę rekonstrukcji. Uzyskany po nim zestaw odbitek jest poddawany analizie.

– Oceniamy np. porowatość, wielkość i rozmieszczenie porów czy składników materiału, obecność pęknięć i ich wymiary oraz wszystkie te cechy, które mogą mieć wpływ na wytrzymałość materiału. Możemy więc porównywać materiały za pomocą pewnych parametrów tak, jak porównuje się temperaturę za oknem o różnych porach dnia – tłumaczy prof. Pałka.

Rezultaty badań budzą zainteresowanie wśród firm z różnych gałęzi przemysłu precyzyjnego, które stawiają na wysoką jakość wyrobów.

- Ogromną zaletą nanotomografu są możliwości badania wielu różnorodnych materiałów oraz oferowana rozdzielczość, czyli dokładność badania na poziomie niespotykanym w innych urządzeniach tego typu - zaznacza Iwona Czajkowska-Deneka, rzecznik prasowy Politechniki Lubelskiej.

Koszt zakupu urządzenia wyniósł ponad 5 mln zł.