Nie przesiedla się starych ludzi

76-letnia pani Zofia wprowadziła się do mieszkania przy ul. Drewnianej trzy lata temu. - Widzieliśmy, że potrzebuje wsparcia, więc początkowo pomagaliśmy jej, ale nasza dobra wola nie została doceniona - denerwuje się Jadwiga Adameczek. - Ona nadużywa alkoholu. W zamian za pomoc obrzuca nas wulgaryzmami. To jest nie do zniesienia.

W sierpniu pani Jadwiga malowała mieszkanie. - Teraz mam zalany cały sufit, bo u pani Zofii jest rozbity syfon. Podłoga zdążyła zgnić, bo fekalia sąsiadka wylewa do zlewu lub do pojemników na śmieci - żali się kobieta. - Szyby w jej oknach są powybijane, balkon rozebrano ze względu na zagrożenie. Zaczynamy się obawiać o nasze życie.

Dlatego mieszkańcy zdecydowali się interweniować w ZNK. Napisali skargę na sąsiadkę. Proszą o przeniesienie jej do innego lokalu. - Zgodnie z ustawą o ochronie lokatorów, nie możemy przesiedlać ludzi powyżej 75. roku życia - informuje Artur Cichoń, rzecznik prasowy ZNK w Lublinie. - Jedyne, co możemy zrobić, to wystąpić do policji o częste kontrole oraz do Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie, by otoczył kobietę opieką.

MOPR zajmuje się osobami, które z powodu choroby lub z innych przyczyn wymagają pomocy, a są jej pozbawione. Chodzi o zaspokajanie codziennych potrzeb, opiekę higieniczną i zapewnienie kontaktów z otoczeniem. - Ta pani dotychczas nie korzystała ze wsparcia ośrodka. Do przedstawicieli służb społecznych nie wpływały także sygnały o konieczności objęcia jej opieką. Obecnie pracownik socjalny złożył jej wizytę. Kobieta jest osobą w podeszłym wieku, z niepełnosprawnością ruchową. Nie wyraża jednak zgody na pomoc ze strony służb społecznych, gdyż otrzymuje ją od rodziny - informuje Ewa Wawruch, zastępca dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w Lublinie.

- Siostra pani Zofii przychodzi do niej trzy razy w miesiącu. Później ze dwa razy przyjdzie z żywnością. I tyle. Reszta na naszej głowie - mówi z goryczą pani Jadwiga.