Nowy pomysł na zagospodarowanie okolic Zamku: wysepki na wodzie

To projekt, który przygotowało czworo studentów Wydziału Nauk o Ziemi i Gospodarki Przestrzennej UMCS. Jego ideą było uatrakcyjnienie tego wyjątkowego miejsca w historii Lublina. Dziś między centrum handlowym Tarasy Zamkowe a dawnym młynem Kraussego są działki. Przed wiekami rozpościerał się tam Wielki Staw Królewski.

- Jeden z tych stawów, leżący ku wschodowi, tak jest wielki, że znajduje się na nim wyspa, odznaczająca się piękną zielonością trawy i drzew. W wielu miejscach koło stawu zbudowane są domy podmiejskie, odwiedzane przez mieszkańców miasta szczególnie w lecie z powodu rozkosznego położenia - taki opis towarzyszy widokowi Lublina Brauna i Hogenberga z 1618 roku.

Studenci UMCS chcą zrobić ukłon w stronę przeszłości, stąd pomysł na przywrócenie elementu wody w okolicy Zamku Lubelskiego. I zbudowanie archipelagu wysp, połączonych ze sobą 77 mostkami. Lubli-nianie mogliby odpoczywać na trawie albo łapać ryby.

- Istny labirynt kanałów pomiędzy wyspami byłby wspaniałym miejscem dla kajakarzy - napisali autorzy projektu.

- Mam świadomość, że to byłoby drogie, ale widowiskowe rozwiązanie - podkreśla dr Jacek Warda z Zakładu Geografii Społeczno-Ekonomicznej UMCS, na którego zajęciach powstał projekt. - Musielibyśmy także zastanowić się nad techniką wykonania wysp, bo w tym miejscu jest podmokły teren - zaznacza dr Jacek Warda.

Na razie nie ma planów realizacji pomysłu. Dodajmy, że teren, o którym mowa, ma wielu właścicieli: obok działek miejskich i należących do Skarbu Państwa są działki prywatne.

Jesienią pisaliśmy też o sporze między konserwatorami zabytków - miejskim i wojewódzkim - co do sposobu ochrony przed zabudową terenu dawnego Wielkiego Stawu Królewskiego. Rada Kultury Przestrzeni przy prezydencie Lublina zwróciła się właśnie do Haliny Landeckiej, wojewódzkiego konserwatora zabytków, żeby przychyliła się do prośby miejskiego konserwatora Huberta Mącika i wpisała teren dawnego Stawu Królewskiego do rejestru zabytków.

- Może tu powstać zbiornik wodny lub tereny rekreacyjne. Tarasy Zamkowe, jakkolwiek stanowiące istotną degradację wcześniejszego krajobrazu, nie zamykają drogi do twórczego wykorzystania tego, co zostało, a także rewaloryzacji utraconego potencjału - argumentuje w swoim piśmie Rada Kultury Przestrzeni.