Pisaliśmy w Kurierze: Nadlatują krwiopijcy! [19-20 maja 2001]

Skąd ta inwazja meszek na Lubelszczyźnie i ich nieprawdopodobna konsekwencja w atakowaniu zarówno ludzi, jak i zwierząt? - zapytaliśmy Włodzimierza Zwolskiego, emerytowanego profesora AR w Lublinie, który prawie cale swoje naukowe życie poświęcił tym i podobnym żyjątkom.

– Widocznie samice, bo tylko one wkłuwają się w skórę i wpuszczają do ciała toksyczną ślinę, nie najadły się dosyć i teraz, potrzebując wysokokalorycznego pokarmu, chcą za wszelką cenę wypić nam krew. Człowiek jest w lepszej sytuacji niż koń czy krowa: stojące na pastwisku zwierzęta nie mają nic oprócz ogonów do odganiania latających meszek. Były lata, kiedy w krajach naddunajskich od ukłuć tych muchówek padały tysiące krów i koni, a te, które po ukłuciu jeszcze żyły, trzeba było dobijać – mówi profesor Zwolski.

Wprawdzie w aptekach są preparaty do odstraszania owadów, ale – jak mówią znawcy – najlepszym sposobem na wściekłą i spragnioną krwi meszkę jest schowanie się do pomieszczenia (meszka grasuje tylko na zewnątrz) i uciekanie znad płynących cieków wodnych (tam właśnie, a nie nad jeziorami czy stawami wylęga się ich najwięcej).

Sprawdzoną metodą naszych babć jest ponoć smarowanie się olejkiem goździkowym albo lawendą.