Pisaliśmy w Kurierze: Samosąd [13 czerwca 1995]

Około godz. 13:30 pod budynkiem przy ul. Okrzei 13 mercedes typu „beczka” delikatnie zarysował stojące przy ulicy i rzucające się w oczy duże BMW. Właściciel (najprawdopodobniej) luksusowego aua oszacował wzrokiem straty i bez słowa odjechał w nieznanym kierunku.

Pół godziny później pojawił się w tym samym miejscu, ale już w towarzystwie dwóch rosłych i barczystych jegomościów. „Likwidatorzy szkody”, jak się wkrótce okazało, podeszli do grupy sześciu młodzieńców i po ustaleniu, który z nich prowadził wspomnianego wcześniej mercedesa chwycili za ramiona niefortunnego kierowcę. Jak w dobrym filmie amerykańskim, wymierzono mu na miejscu sprawiedliwość, sprawnie zadając ciosy pięściami i tłukąc głową o maskę samochodu. Chłopaka wrzucono na tylne siedzenie i tyle widzieli go koledzy.

Za niecałą godzinę już inne auto, ciemny mercedes, wrócił z całą załogą.

– Syn nie chce mówić, co się w międzyczasie działo, ale nie trzeba być dobrym psychologiem, żeby stwierdzić, że jest zastraszony i czegoś bardzo się boi – mówi ojciec 19-letniego chłopaka. – Nieoficjalnie dowiedziałem się, że oprawcy, którzy są tzw. ochroniarzami pewnego lubelskiego przedsiębiorcy będącego właścicielem auta, zmusili syna do podpisania jakiegoś oświadczenia. Zabrali mu też pęk kluczy, jego dokumenty osobiste i powiedzieli, że jeszcze tu wrócą. Ja tej sprawy nie popuszczę…

Mimo że syn nie chce nic mówić, kilku jego kolegów złożyło zeznania w komisariacie policji, opisując w nich brutalne porwanie chłopaka spod domu. Zaprotokołowane też zostało oświadczenie ojca, który dodatkowo złożył zameldowanie o przestępstwie w lubelskiej prokuraturze. Poszkodowany właściciel lub użytkownik samochodu nie składał oficjalnego powiadomienia o uszkodzeniu auta w żadnym z lubelskich komisariatów.