Wydawać by się mogło, że w tym zalewie ignorancji przynajmniej politycy pamiętają o tym, czego boleśnie nauczyła ich przeszłość. Gdzie tam. Tak zwana prawica bez opamiętania dzieli się na coraz mniejsze kanapy i skrzykuje bojówki. W telewizjach ujrzałem relacje z przygotowań do plenum PO, czy jak to się u nich nazywa. Z zapamiętaniem omawiane są frakcje i koterie partyjne, dyskutuje się o programie posiedzeń i rozważa kandydatury na wodza. Nikogo nie obchodzi, że nas to nie obchodzi. Nie po to jesteśmy bezpartyjni, żeby podniecać się jakimś Gowinem.
Parteigenose Leszek Miller, nadęty jak świeżo wybujały tęgoskór pospolity, z uśmieszkiem lekceważenia przypomina wszystkim próbującym go krytykować, kto podpisywał dokumenty w sprawie przystąpienia Polski do Unii Europejskiej. Nie przypomina jednak, że owa w Unii obecność wzięła się z protestu narodu przeciw jego, Leszka Millera, partii. Że to on woził walizeczki z kasą pożyczoną od zaborcy, a podpisał, bo inni to sprawili.
Na szczycie politycznego "lansu" pojawił się po latach nieobecności Aleksander Kwaśniewski. Nie przypominam sobie, żeby ta nieobecność spowodowała jakieś problemy mojego kraju. Trąbienie o tym, że to najlepszy dotychczasowy prezydent, wymagałoby jeszcze pod-parcia jakimiś przykładami. W czym najlepszy? W charkowskiej "goleni prawej", czy w apelowaniu do psa, "aby nie szedł tą drogą". Niejaki Kuczma, najbliższy swego czasu sojusznik i przyjaciel Kwaśniewskiego, okazuje się być dokładnie tym, kim od początku był, dla mądrych ludzi.
Kiedy przeszłe życie staje człowiekowi przed oczami, znaczy to podobno, że czas na drugą stronę. Już?
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
