Polska Platforma Tańca: „Niżyński” zdobył prawie wszystko

Tytuł tego tekstu zdradza, która realizacja zyskała największe uznanie jurorów. „Niżyński. Święto snów” Sławomira Krawczyńskiego, Tomasza Wygody i Anny Godowskiej to rzeczywiście spektakl wybitny pod każdym względem. Precyzyjny dramaturgicznie, głęboki intelektualnie, ze świetną w założeniu i fantastycznie wykonaną choreografią. Nie zawaham się zaliczyć go do rzadkiej kategorii dzieł scenicznych, które się nie po prostu ogląda, lecz przeżywa. Nic zatem dziwnego, że ta realizacja otrzymała nagrodę dla najlepszego spektaklu, a Tomasz Wygoda został uznany najlepszym wykonawcą.

Z tymi dwoma werdyktami jurorów zgadzam się całkowicie. Ale mój najgłębszy sprzeciw wywołuje nagroda dla najlepszej choreografii. „Insight” Janusza Orlika był moim zdaniem przedostatnim – spośród trzynastu zaprezentowanych w programie Platformy – spektaklem, który powinien być wyróżniony w tej właśnie kategorii. Nie chcę się wdawać w rozmaite teorie spiskowe, więc nie będę snuć domysłów, co zdecydowało o takim a nie innym werdykcie. Niech jurorzy wezmą go na swoje sumienia. Ja zdania o spektaklu Orlika zmieniać nie zamierzam.

Wątpliwości może też budzić nagroda Prezydenta Miasta Lublin przyznana głosami publiczności. Otrzymał ją spektakl „Room 40”; przyznaję: dobry, ale jednak nie najlepszy. O takim werdykcie zdecydowało chyba to, że głosowanie odbywało się bezpośrednio po tym przedstawieniu i być może zadziałał efekt świeżego wrażenia. Ja w każdym razie głosowałem inaczej.