Port bez energii

Otwarte z pompą – choć nie tak jak tunel Wisłostrady w Warszawie, który zalało – lotnisko Lublin (w Świdniku) przeżywa trudne chwile. Choć pijarowo zawsze można pochwalić się chwilowym „pikiem” odlotów i przylotów, który był w kwietniu, to jednak nie ukrywajmy: jest kiepsko. Z portu gremialnie wycofują się touroperatorzy, tanie linie ograniczają zaś liczbę lotów. Jest to o tyle niepokojące, że w okresie wakacyjnym lotniska standardowo przeżywają oblężenie, jak np. zakorkowany Port Chopina. U nas nagle trzeba było zweryfikować huraoptymistyczne wizje odprawienia w 2013 r. ponad 300 tysięcy pasażerów. Jeżeli dobijemy do 200 tysięcy, to już będzie jakiś sukces.

Czyżby więc wszyscy, którzy mieli wylecieć z lubelskiego lotniska i na nie przylecieć – wylecieli i przylecieli. Przyznam, że nie za bardzo chce mi się w to wierzyć. Czy mieszkańcy Lubelszczyzny nie latają na wakacje? Myślę, że latają, tylko, że raczej ze stolicy. Powiedzmy sobie bowiem szczerze: oferta naszego portu jest uboga, a dodatkowo sam port nie robi nic, by ludzi do latania zachęcić. Nawet bowiem korzystając z tej ubogiej oferty można za niewielkie pieniądze zwiedzić Europę. Tylko któż, poza stałymi klientami tanich linii, wie, że Londyn jest lotniczym oknem na świat? A przecież to jeden z największych hubów lotniczych, czyli węzłów przesiadkowych.

Władze lubelskiego lotniska cieszą się jednak z samego faktu, że ktoś do Londynu lata. Warto byłoby tymczasem zachęcić do latania tych, którzy o lataniu nie myślą, albo wybierają inne porty lotnicze. Trzeba im tylko wskazać możliwości. Tymczasem jedyną reklamą lubelskiego lotniska są malutkie czerwone plansze przy drodze na Piaski.