Poselskie szumy

Poseł Michał Kabaciński z Ruchu Palikota okazji do zaistnienia w mediach nie marnuje. Jest wszędzie tam, gdzie telewizyjna kamera, radiowy mikrofon, czy aparat fotoreportera. A jeżeli takich "przypadkowych" spotkań z prasą mu brakuje, sam inscenizuje różnego rodzaju scenki rodzajowe. I tak już dwukrotnie przybijał do drzwi lubelskiego ratusza odezwy i zdjęcia (np. prezydenta Krzysztofa Żuka i Adolfa Hitlera).

Chyba jednak w przeciwieństwie do Marcina Lutra, drzwi to zbyt mało eksponowane dla młodego posła miejsce i zdecydował się na prezentację swoich poglądów w prokuraturze. Trudno bowiem inaczej niż PR-owym zabiegiem, nazwać złożenie doniesienia na prezydenta miasta za to, że ten zatrudnił nowego prezesa LPEC.

Oczywiście pan poseł ma prawo donosić do kogo chce na kogo chce, bo takie prawo ma każdy obywatel tego kraju. Wykorzystywanie jednak organów ścigania do promocji własnej osoby budzi mój daleko idący niesmak. Podobny niesmak budzą wcześniejsze happeningi pana posła. Przybijanie wygooglowanych z internetu zdjęć na drzwiach kojarzy mi się ze szkołą podstawową, czy gimnazjum, bo już w liceum młodzież jest trochę rozsądniejsza.

Panie pośle Kabaciński, szczyci się Pan, że głosowało na Pana 7 tysięcy osób. No i super, gratuluję. Szkoda, że robi Pan wszystko, żeby te tysiące osób spaliły się ze wstydu, że popełniły taki błąd przy urnie. Szopka to domena satyryków i proszę im chleba nie odbierać. Pan zdaje się kończył prawo. W Sejmie można się chyba w tej materii odnaleźć.