"Potrzebujemy tego dnia, aby odkrywać swoje korzenie". Obchody 25. Dnia Judaizmu na KUL

Hasło pierwszego Dnia Judaizmu brzmiało: "Kto spotyka Jezusa, spotyka judaizm".

– Wyznawcy judaizmu to nasi starsi bracia w wierze – przypomina słowa Papieża-Polaka ks. dr Tomasz Adamczyk, pracownik naukowy KUL i dyrektor Archidiecezjalnego Centrum Dialogu Katolicko-Żydowskiego w Lublinie. – Jak trafnie ujął to św. Jan Paweł II, religia żydowska nie jest wobec naszej religii rzeczywistością zewnętrzną, a wewnętrzną, dlatego nasz stosunek do niej jest inny, aniżeli do jakiejkolwiek innej religii (...) Potrzebujemy Dnia Judaizmu, aby odkrywać swoje religijne korzenie, a przez wspólną modlitwę i dialog z przedstawicielami środowisk żydowskich chcemy szukać tego, co nas łączy i budować wzajemny szacunek i braterstwo.

Dzień Judaizmu został zapoczątkowany ćwierć wieku temu przez Konferencją Episkopatu Polski. Chrześcijanie mieli dzięki niemu głębiej poznawać swoje korzenie i tożsamość. Chrześcijanie, chcący pogłębiać swoją religijność, mogą czerpać z bogactwa tradycji judaistycznej.

Udowadnia to postać ks. infułata Grzegorza Pawłowskiego. Przyszedł na świat jako Jakub Hersz Griner w ortodoksyjnej rodzinie żydowskiej. W czasie II wojny światowej uratowali go Polacy. Po wojnie został duchownym katolickim.

– Ksiądz Grzegorz Pawłowski był cudownie ocalałym z Holokaustu synem zamojskich Żydów. To człowiek, który harmonijnie potrafił połączyć w sobie dwie tożsamości: chrześcijańską i judaistyczną. Jego życie ukazywało to, co piękne w naszej historii, gdzie wiele różnych religii i kultur potrafiło pięknie współistnieć i wzajemnie się ubogacać. Pomimo dramatycznej osobistej historii był człowiekiem wnoszącym w życie wielu ludzi uśmiech. Całe życie pomagał innym i doskonale pasują do niego słowa z książek o nim, że był Sługą Mesjasza – mówi ks. dr Adamczyk.

Ks. infułat Pawłowski zmarł w 2021 roku w Izraelu. Od 1970 r. pełnił tam funkcję duszpasterza Polonii.

Podczas spotkania odczytany został fragment niepublikowanej wcześniej książki ks. inf. Grzegorza Pawłowskiego pt. "Mesjasz i jego wyznawcy". Jest to komentarz biblijno-archeologiczny do tekstów Ewangelii i Dziejów Apostolskich, opisujących życie Jezusa i 12 apostołów oraz wspólnoty pierwotnego Kościoła. Stanowi także świadectwo wiary Żyda, który uwierzył w Ewangelię i został katolickim kapłanem.

Przypomnienie związków katolików z żydami może wpłynąć pozytywnie również na relacje polsko-żydowskie.

– Podczas wielu spotkań z innymi grupami religijnymi doświadczałem sytuacji, gdy na początku skupialiśmy się na tym, co nas dzieli. Gdy jednak poznawaliśmy się bliżej, odkrywaliśmy, że łączy nas znacznie więcej, bo wszyscy pragniemy żyć w pokoju, doświadczać miłości i kochać, poszukujemy odpowiedzi na te same egzystencjalne pytania. Różni nas system pojęć, ale łączy to, co najważniejsze i wierzę, że dzięki wspólnym spotkaniom będziemy sobie coraz bliżsi – argumentuje ks. dr Adamczyk.

Wykład o żydowsko-katolickim dialogu wygłosił zdalnie prof. Abraham Skórka, rabin gminy żydowskiej Benei Tikva w Buenos Aires. Ze względów ograniczeń pandemicznych spotkanie nie mogło odbyć się stacjonarnie.

W wydarzeniu uczestniczyli m.in. metropolita lubelski oraz rektor KUL. Rabin wspólnie z biskupem Mieczysławem Cisło zdalnie poprowadzili modlitwę o pokój. Na zakończenie wygłoszona została modlitwa Jana Pawła II w intencji narodu żydowskiego.

Tegoroczny Dzień Judaizmu odbył się po raz 25. W kalendarzu kościelnych wydarzeń jest teraz Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan (18-25.01), a następnie Dzień Islamu (26.01).