„Pracowałam wtedy obok i bardzo bałam się tamtędy iść...”. Czytelnicy wspominają zabójstwo studentki sprzed lat

Styczeń 1991 r. Świat żyje wojną w Zatoce Perskiej, w Polsce władzę przejmuje rząd Jana Krzysztofa Bieleckiego z wicepremierem Leszkiem Balcerowiczem. Trwa transformacja gospodarcza i polityczna, jednocześnie nad Wisłą nadal stacjonują wojska radzieckie. Zima jest śnieżna i mroźna.

W Lublinie trwają poszukiwania zaginionej studentki. 23-letnia Jolanta T. była studentką piątego roku Wydziału Pedagogiki i Psychologii UMCS. Wieczorem 22 stycznia 1991 r. wyszła z akademika i słuch o niej zaginął. Początkowo nie było powodów do niepokoju. W Lublinie każdego miesiąca kroniki policyjne notowały przynajmniej kilka zaginięć, funkcjonariusze przyjmowali zgłoszenia o zaginionych, ale wiele z tych osób odnajdowało się samych i w niedługim czasie. Nie było podstaw do obaw, że tym razem będzie inaczej. Wkrótce okazało się jednak, że spełnił się najczarniejszy scenariusz.

Makabryczne znalezisko

Popołudniu 28 stycznia, w trakcie rutynowego przeszukiwania okolic miasteczka uniwersyteckiego, policjanci dostrzegli pod warstwą śniegu plamy krwi oraz drobne odpryski kości. Makabrycznego znaleziska dokonano około 300 metrów dalej.

- To była bliska koleżanka mojej znajomej i tej nocy wcale nie wyszła z akademika tylko wyszła z domu tej znajomej i do akademika już niestety nie dotarła... - wspomina pani Agata.

Zamordowaną studentkę pamięta też mąż pani Agnieszki: - Mój mąż znał tę dziewczynę z akademika.

Wszyscy pamiętają strach

Najbardziej przerażone były lubelskie studentki, które przez dłuższy czas bały się chodzić nocą po ulicach

. - Pamiętam, pracowałam wtedy obok i bardzo bałam się tamtędy iść... - wspomina pani Teresa.

Jeszcze długo legenda o tym zdarzeniu przyprawiała o gęsią skórkę: -Mieszkałam na miasteczku od 1994r. I nadal bałyśmy się w pojedynkę iść przez park - jeszcze wtedy głośno było o tym morderstwie - pisze pani Katarzyna.

Więcej na temat tej sprawy przeczytacie pod tym linkiem tutaj.