Recenzja: Dwa, nagie świetlne miecze w filharmonii

…odbył się koncert muzyki filmowej, w repertuarze którego znalazły się ścieżka dźwiękowa do "Gwiezdnych wojen" i muzyka teatralna Marcina Mirowskiego (dla precyzji: "dawno, dawno temu" oznacza zeszły piątek, a "odległa filharmonia" to ta lubelska).

Część z muzyką do "Star Wars" zaczęła się nieco jak u Sienkiewicza. Dyrygent Wojciech Rodek wniósł na salę dwa nagie, świetlne miecze, wręczając jeden nieco skonfundowanej koncertmistrzyni. Nie, nie zastąpił batuty drugim mieczem, jeśli to przyszło ci do głowy. Wykonanie muzyki Johna Williamsa odbyło się w każdym detalu zgodnie z kanonem.

Gwoździem programu był "Marsz imperialny", grany jak trzeba: potężnie, z mocnymi akcentami, forte. Gdyby na salę wparował Darth Vader (a przyznam, że takiego gagu trochę się obawiałem), miałby zacną oprawę dźwiękową.

Dużo słabiej wypadł "Motyw księżniczki Lei", wykonany nieco zbyt szybko i bez emocji. Na dodatek waltornista nie uhonorował nazwiska księżniczki Lei Organy Solo - jego solo brzmiało płasko i zgrzytliwie.

Utwory Marcina Mirowskiego, wypełniające pierwszy fragment piątkowego wieczoru, to motywiczna, bardzo spójna i dobrze napisana muzyka, w neoromantycznym stylu. Odzywał się tu miejscami i Richard Strauss, i Richard Wagner, i przede wszystkim - sam John Williams, od którego Mirowski musiał się uczyć kreowania nastrojów.

Nie mam pojęcia, czy kanon w tym wypadku został zachowany, ale orkiestra musiała oddać intencję obecnego na sali kompozytora, skoro bił muzykom frenetyczne brawa i klaskał z entuzjazmem, prosząc o bis. Klaskałby tak pewnie do dzisiaj, gdyby nie jego małżonka. W pewnej chwili dała mu delikatnie do zrozumienia, że jakiś złośliwiec może pomyśleć, iż jej mąż oklaskuje sam siebie.

Nasze serwisy:
Serwis gospodarczy - Wybierz Lublin
Serwis turystyczny - Perły i Perełki Lubelszczyzny
Serwis dla fanów spottingu i lotnictwa - Samoloty nad Lubelszczyzną
Miasto widziane z samolotu - Lublin z lotu ptaka
Nasze filmy - Puls Polski