Resztki starego roku

Po starym, a przed nowym, trzeba koniecznie posprzątać, aby rodacy, w sylwestrowy wieczór, mogli swobodnie zasłać główne place i ulice swoich ukochanych miast stosami petów, flaszek, papierów i plastikowych kubków. I jak tu się dziwić, że niejaki Cameron, tymczasowo zarządzający Zjednoczonym Królestwem, nie życzy sobie bałaganiarskich Polaków w swoim wspaniałym, karaluchami stojącym Londynie.

W pierwszej, jak uważają niektórzy, gazecie tego kraju, znalazłem radę, co robić z poświątecznymi resztkami jedzenia. Rada była przełomowa do tego stopnia, że czytałem ją dwukrotnie, nie dowierzając zmysłom. Otóż, jakaś głęboko rozumna pani redaktor radzi, aby pozostałe ze świąt resztki pieczeni pokroić na plasterki i zrobić kanapki! Proponuję Nobla z ekonomii, Pulitzera i trzy gwiazdki Michelina.

Niejaki Wiśniewski, którego nawet trudno opisać, bo trzeba byłoby podać wiążący kolor włosów, nagrał kolejną piosenkę, której najbardziej zakamuflowanym przesłaniem jest jej sens. Niemal natychmiast runęła lawina internetowej krytyki i szyderstwa. A czemuż to? Czyżby najbardziej zagorzali krytycy już nie pamiętali, jak rok temu szaleli do upadłego na parkietach, a "ona tańczyła dla nich?"

Telewizje prześcigają się w wytrząsaniu z dna śmietników najbardziej zapyziałych pozycji, a kabareciarze serwują suchary, które trudno rozgryźć, nie mówiąc o przełknięciu.

W tym szale sprzątania musi być jakiś głębszy sens, choć ludzie porządni z natury patrzą na to ze zdziwieniem. Może trzeba reszcie wytłumaczyć o pożytkach z bycia porządnym nie tylko od święta? Nie przesadzamy ze sprzątaniem, biorąc choćby przykład z największej, wygrywającej wszystkie przetargi firmy śmieciarskiej w naszym mieście, która na samo Boże Narodzenie zasypała znaczną część LSM pędzonymi wiatrem śmieciami, wysypującymi się z przepełnionych pojemników. Do siego!