„Ważne, by dzwoniąc po karetkę, mówić całą prawdę”. Ratownik medyczny z Kraśnika opowiada o pracy w obliczu zagrożenia koronawirusem

Czy pacjenci wzywający karetkę odpowiedzialnie przestrzegają zaleceń związanych z ryzykiem rozprzestrzeniania się koronawirusa?

- Muszę przyznać, że bywa różnie. Obostrzenia, które zostały wprowadzone w kraju spowodowały, iż obywatele w znacznej części podchodzą do sytuacji z rozsądkiem. Zdarzyło się jednak, że zespół został skierowany do pacjenta, który podczas wywiadu zataił kontakt z osobą przybywającą z zagranicy, a u której wystąpiły symptomy sugerujące możliwość wystąpienia zakażenia.

Jakie były konsekwencje takiego zachowania dla Was ratowników?

- Po przewiezieniu pacjenta na oddział zakaźny w Lublinie karetkę poddano dezynfekcji, a cały zespół objęty został kwarantanną, do momentu potwierdzenia lub wykluczenia obecności koronawirusa.

Niestety, przez zatajenie kluczowych informacji, doszło do wyłączenia na wiele godzin jednego z zespołów ZRM. Proszę sobie wyobrazić, w jakim byli stresie.

Czy takie sytuacje mogą odbić się także na zdrowiu innych mieszkańców?

- Oczywiście. Karetki systemowe mają zabezpieczać w stanach nagłych zagrażających życiu. Tu natomiast wystarczyłby kontakt ze swoim lekarzem i sanepidem. Byłoby to prawidłowe zachowanie procedur. W innym wypadku może dojść do sytuacji, gdy apogeum epidemii osiągnie szczyt, a nie będzie miał kto zabezpieczyć tych stanów nagłych.

Koronawirus rozprzestrzenia się w szybkim tempie. Czy w obecnej sytuacji boi się Pan o swoje zdrowie?

- Tak, normalnie po ludzku się boimy. Każdy z nas gdzieś w swej głowie ma takie nie za różowe scenariusze. Wiemy, że jesteśmy na tej pierwszej linii zagrożenia. Żyjemy w stałym napięciu, a co jeszcze przed nami, pozostaje cały czas zagadką.

Jakie zabezpieczenia mają obecnie ratownicy medyczni skierowani do pacjenta?

- Teraz rękawiczki i maski ochronne to codzienność. Zakładamy je do każdego zgłoszenia, w celu zapewnienia jak największej ochrony zarówno nam jak i pacjentom. Natomiast strój ochronny ratownik wkłada, gdy jest wyraźne podejrzenie epidemiologiczne np. pacjent miał kontakt z osobą z zagranicy, ma gorączkę, duszności. Dlatego tak ważne jest, by dzwoniąc po karetkę mówić całą prawdę.

Czy Pana zdaniem ratownicy medyczni są przygotowani na zagrożenia epidemiologiczne?

- Tak. Od wielu lat na wyposażeniu posiadamy kombinezony ochrony biologicznej na sytuacje kryzysowe. Wcześniej dotyczyło to Eboli, Sars, Ptasiej Grypy. Teraz Covid-19 spowodował, że jesteśmy postawieni w stan podwyższonej gotowości. Wielu z nas pracuje w dwóch miejscach i każde spotkanie z potencjalnym nosicielem może spowodować braki kadrowe. Istotne jest planowanie i myślenie do przodu, a także zabezpieczenie środków ochrony.