Wystawa na Zamku Lubelskim: W ślad za zapachem cynamonu

Choć od śmierci autora "Sklepów cynamonowych" minęło 69 lat, świat, który wykreował, wciąż żyje. Długi poczet nazwisk znanych w kraju i za granicą jest dowodem na uniwersalność i nośność schulzowskiej symboliki. Czołowe miejsca zajmują w niej groźna kobiecość czy mityczny ojciec. Artyści, których prace biorą udział w wystawie "W stronę Schulza" czerpią z bogactwa drohobyckiego kosmosu. Tworzą własne wizje, odsłaniając duchowe pokrewieństwo z nim, lub - bardziej bezpośrednio - przywołują samego Schulza czy Drohobycz. Panoramę, zanurzonego w błękicie miasteczka zobaczymy u Edwarda Dwurnika, a uzbrojone w niebezpieczny erotyzm kobiety np. u Rafała Olbińskiego.

Wystawa wędruje po Polsce, była także za granicą. Każda odsłona jest nieco inna. W lubelskiej mocno zaznacza się obecność ludzi teatru - Tadeusza Kantora, Leszka Mądzika i Jerzego Kaliny, który opracował także scenografię. Pojawiają się także prace ze zbiorów Muzeum Lubelskiego, m.in. Witkacego czy Jana Popka.

W progu odwiedzających witają macewy z planu "Bitwy warszawskiej" i realistyczne manekiny z Teatru Nowego w Poznaniu. W kolejnej sali z sufitu zerkają zmysłowo wygięte ciała pędzla Franciszka Starowieyskiego. To, co jeszcze czeka widza, gdy zechce wejść w Schulzowski świat, często wypełniony lękami i obsesjami, to na razie tajemnica.

"W stronę Schulza" to ostatnia część tryptyku, inspirowanego wyobraźnią drohobyckiego pisarza. Poprzednie części to "Drohobycz bez Schulza" oraz "W kręgu Schulza". Wystawa jest częścią projektu "Lubelskie spotkania - W stronę Schulza". Jej pomysłodawcami są Jan Bończa-Szabłowski, dziennikarz i krytyk teatralny oraz Maciej Starczewski, reżyser telewizyjny i dokumentalista. Oprawę muzyczną, towarzyszącą ekspozycji, skomponował Jerzy Satanowski.

Wystawę "W stronę Schulza" w Zamku Lubelskim można oglądać do 30 listopada.