Względnie dobrze już było?

Rozglądając się uważnie wokół siebie, bez trudu dostrzeżemy dowody na prawdziwość tej tezy, jeżeli będziemy chcieli je znaleźć. Żyjąc od siedemdziesięciu lat we względnie spokojnej Europie, przyzwyczailiśmy się do pokoju i nie chcemy za-uważać ani owej "względności", ani narastających zagrożeń i tego, że dziwnie przypominają te przeszłe. Udajemy, że zajęci jesteśmy tworzeniem dobrobytu i nie dostrzegamy, że inni chcą po prostu go za nas skonsumować.

Chociaż… Ten dobrobyt też kiedyś był nieco inny. Taki, na przykład, łosoś. Kiedyś był synonimem wykwintu i luksusu kulinarnego, a dziś leży w każdym dyskoncie. Tylko, że kiedyś był znakomity, a dziś wychodzi z norweskich "fiordowych tuczarni", pod którymi kłębią się wielometrowe warstwy kipiących odchodów i resztek chemicznie wzboga-canej karmy, z którą natura sobie nie radzi. Telewizor? Kiedyś płaciło się za jakość i firmę, by przez długie lata mieć pewność niezawodności. Dzisiaj każdy masowy wytwór technologii kusi niższą ceną, ale ma wbudowany "moduł śmierci", który po określonym czasie spowoduje nieusuwalną awarię i konieczność wymiany na nowy. Samochód? Producent nie zarabia na jego produkcji. Kasę tłucze się na częściach zamiennych i serwisie. Media? Szkoda zachodu, kiedy w "Tele-ekspresie" słyszy się - "Norwedzy."

Można by tak jeszcze długo. Czy rzeczywiście "dobrze już było" i nie ma nadziei na poprawę? Skądże. "Dobrze" to pojęcie bardzo względne i raczej, już dzisiaj, chwilowe, a czasami wystarczy jedno przypadkowe spotkanie czy jedna decyzja, by wszystko zmienić na lepsze. Względnie, oczywiście.