Zamość. „Trudno to wszystko będzie zapomnieć". Koncert Adama Struga na zamojskim Rynku Wodnym. Zobacz zdjęcia

Adam Strug (urodził się 25 października 1970 roku) jest śpiewakiem, autorem piosenek, kompozytorem muzyki teatralnej i filmowej, etnomuzykologiem oraz m.in. „pomysłodawcą” zespołu „Monodia Polska”. Jego talenty i umiejętności trudno zliczyć. Wykonuje stare, polskie pieśni, które były przekazywane z dziada pradziada: w tradycji ustnej. Prowadził w radiowej „Jedynce” audycję „Muzyczna podróż po Polsce”. Można go także usłyszeć na falach „dwójki”. W muzycznych poszukiwaniach trafił także na Roztocze. Pisze o tym pięknie, bardzo ciepło.

„Było tam bodaj najpiękniejsze obejście jakie w życiu widziałem (żałuję, że nie ma dokumentacji): samotne, pod lasem, otoczone rabatami i pasieką, omszała furtka między drewnianym domkiem a stodołą, po przekroczeniu której otwierał się widok na dolinę Gorajca” – czytamy w jego internetowym wpisie. „Każdej ze spotkanych tam osób należy się odrębne wspomnienie. Aniela, Kurek, Murawcowa, Antosia, Dziurowie, Szczepankowie, Niedźwiecka, Piczykolan, Smerkalina, Lotka, Choma, Kawuchowie. Wszyscy pomarli, prócz Krysi. Zapadającą się drogę pochłonął bukowy las, drewniane domostwa wysoka trawa. Jest mi ciężko tam wracać mimo, że z Zamościa do ukochanej wioski kilometrów 25, a ze Szczebrzeszyna zaledwie 7. Jeżdżę do obu tych miast, gdy wołają by śpiewać”.

Ostatnio Adam Strug został „zawołany” na Festiwal Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji TVP „Dwa Teatry”. W niedzielę (12 czerwca) w zamojskiej siedzibie Państwowej Szkoły Muzycznej prowadził spotkania śpiewacze, a wieczorem wystąpił – jak czytamy w jego wpisie: „wraz z chłopakami” z zespołu na Rynku Wodnym w Zamościu. Koncert wypadł świetnie, wzruszająco. Przybyły na niego tłumy mieszkańców Zamościa i uczestników festiwalu.

- Trudno ten koncert będzie zapomnieć. Był piękny, nastrojowy, poruszający - mówiła tuż po koncercie jedna z mieszkanek Zamościa. Widowiskowe były też drzewa na Rynku Solnym podświetlone delikatnie na niebiesko. Całość magiczna, niepowtarzalna.