Zarośnięty wąwóz na Czubach w Lublinie odstrasza. Wcześniej miejsce wypoczynku, dziś siedlisko kleszczy

Do tej pory wąwóz na Czubach był miejscem, które cieszyło się popularnością szczególnie wśród mieszkańców pobliskich osiedli. Podobnie jak cały Park im. Jana Pawła II (którego jest częścią) wąwóz stanowił teren rekreacyjny dla wielu rodzin. Jak donosi nasz Czytelnik, problem z zaroślami w wąwozie pojawił się dopiero w tym roku.

- W ubiegłym roku trawa w wąwozie była koszona, przez co był on dobrym miejscem do wypoczynku. Można było rozłożyć koc, posiedzieć z dziećmi, natomiast w tym roku trawa w wąwozie nie jest koszona. Rosną w nim badyle, metrowe pokrzywy i osty, brakuje miejsc gdzie można wypoczywać na trawie – skarży się pan Tomasz, nasz Czytelnik, który zgłosił się do nas z prośbą o interwencję w tej sprawie.

Nasz Czytelnik zwraca również uwagę, że obecny stan wąwozu sprzyja wzrostowi populacji kleszczy na tym obszarze, co także wyklucza dotychczasową możliwość wypoczywania na jego terenie. Pan Tomasz podkreśla, że tego obszaru z pewnością nie można zaliczyć do miejskich łąk kwietnych, których koszenie w tym roku również zostało ograniczone.

- Z łąkami kwietnymi nie ma to nic wspólnego. Łąki kwietne urzędnicy mogą sobie obejrzeć np. w Świdniku – kwituje pan Tomasz.

O komentarz poprosiliśmy więc Urząd Miasta.

- Teren wąwozu w parku Jana Pawła II był skoszony w całości w maju oraz w lipcu wzdłuż ciągów komunikacyjnych w ramach bieżącego utrzymania - informuje Justyna Góźdź z biura prasowego lubelskiego ratusza. I dodaje: - Ze względu na zmiany klimatyczne przejawiające się między innymi występowaniem suszy, a także wnioski w tej sprawie ze strony mieszkańców, koszenie na terenach zieleni zlokalizowanych poza pasem drogowym zostało ograniczone do minimum celem zwiększenia naturalnej retencji.

Jednocześnie ratusz zapowiada, że do końca roku planowane jest jeszcze kolejne koszenie tego obszaru.

Wąwóz na Czubach jest częścią lubelskiego parku Jana Pawła II, który stanowi duży obszar rekreacyjny w mieście (liczy 22 hektary powierzchni). Całość tego terenu ma charakter krajobrazowy, a jego naturalna rzeźba została zachowana w możliwie maksymalny sposób.