Zemborzyce szukają śladów swojej przeszłości. I zbierają dawne fotografie (ZOBACZ ZDJĘCIA)

Kilka archiwalnych zdjęć Zemborzyc już teraz zobaczymy w filii Miejskiej Biblioteki Publicznej nr 20 przy ul. Krężnickiej. Tam też można przynosić kolejne stare fotografie. Na ujęciu z 1905 roku widzimy członków komitetu budowy kościoła, który istnieje do dziś. Tego samego dnia mieszkańcy Zemborzyc sfotografowali także swój drewniany kościół. Do naszych czasów zachowały się jedynie nieliczne elementy wyposażenia drewnianej świątyni: - chrzcielnica, na której jest data 1630 oraz herbem Odyniec; monstrancja z XVIII wieku i szesnastowieczny dzwon - drugi zaginął w czasie II wojny światowej.

Inna scena z przeszłości: rok 1930, polną drogą idzie kondukt żałobny. W tle widać rząd domów. Dziewięć lat później została uwieczniona główna droga Zemborzyc: nie ma na niej nawet bruku.

Daniewska: - W tym roku mija 650 lat od powstania Zemborzyc i 600 od założenia naszej parafii, to dobry moment, aby przypomnieć o przeszłości.

To była bogata wieś królewska, z karczmami i młynami

Kazimierz Wielki akt lokacyjny Zemborzyc wydał 25 października 1364 roku. Rozwojowi wsi sprzyjało położenie na ważnym szlaku handlowym Kraków - Lublin - Wilno. - To była wieś królewska, która miała m.in. obowiązek utrzymywania stacji pocztowej.

Królewscy posłańcy jadący z pismami o każdej porze dnia i nocy musieli dostać w Zemborzycach świeże konie - opowiada Ryszard Łoziński, miejski przewodnik i autor książki o historii Zemborzyc. - To była bogata miejscowość, z licznymi karczmami i młynami - dodaje.

Budynek wójtostwa, w miejscu którego mieściła się jedna z karczm, został rozebrany jakieś 40 lat temu. - Za to na stulecie śmierci Tadeusza Kościuszki, w 1917 roku, mieszkańcy wystawili krzyż. Na pamiątkę manewrów wojskowych, w trakcie których Kościuszko nocował w Zemborzycach. Krzyża już nie ma, zniknął przed laty w czasie poszerzania ulicy - zauważa Łoziński.

Obchody rocznicy założenia Zemborzyc planowane są na październik.