Do powszechnej świadomości wszedł dzięki filmowi „Teoria wszystkiego" w reżyserii Jamesa Marsha. Historię Stephena Hawkinga sfilmował na podstawie wspomnień Jane Wilde Hawking, byłej żony kosmologa. Film zdobył 5 Oscarów, o Złotych Globach i innych nagrodach nie wspominając.
Stephen Hawking urodził się 8 stycznia 1942 r. w Oksfordzie. Chorował na stwardnienie zanikowe boczne przez ponad pół wieku. Pod koniec życia był całkowicie sparaliżowany. Nieuleczalna choroba nie wykluczyła go z życia. Został jednym z największych astrofizyków, kosmologów i fizyków.
Od 1974 r. był przykuty do łóżka. Prawie całkowicie sparaliżowany, poruszał się na wózku inwalidzkim. Dekadę później zachorował na zapalenie płuc, stracił już i tak bardzo niewyraźną mowę. Porozumiewał się ze światem dzięki syntezatorowi mowy z wirtualną klawiaturą.
Profesor matematyki i fizyki teoretycznej, zajmował się wszechświatem, a dokładniej czarnymi dziurami, inflacją kosmologiczną, strukturą wszechświata, tzw. wszechświatami niemowlęcymi, naturą czasu i przestrzeni, teoriami strun i grawitacją kwantową. Udowodnił, że czarne dziury powinny emitować promieniowanie, znane dziś jako promieniowanie Hawkinga. Jest autorem albo współautorem kilkuset prac naukowych.
Współczesna kosmologia w jego wydaniu stała się zrozumiała dla przeciętnego czytelnika. Napisał kilkanaście książek popularnonaukowych, w tym kilka dla dzieci (np. „Teoria wszystkiego", „Wszechświat w skorupce orzecha", „Jerzy i tajny klucz do Wszechświata"). Jego „Krótka historia czasu" była na liście bestsellerów British Sunday Times przez 237 tygodni. To rekord rekordów.
Hawking porzucił żargon naukowy, pisał językiem zrozumiałym dla wszystkich, no i miał ogromne poczucie humoru. Niektóre jego opinie są powszechnie cytowane i dyskutowane. Na przykład takie:
- Jeśli chcemy podróżować w przyszłość, po prostu musimy szybko się poruszać.
- Człowiek to jedynie zwierzę, które wie, że na niego czeka śmierć i jedyne – wątpiące w jej konieczność.
- Gdyby w przyszłości wynaleziono wehikuł czasu, przeżywalibyśmy dziś inwazję hord turystów z przyszłości.
- Jesteśmy tylko szczególnie zaawansowaną w rozwoju odmianą małp na niezbyt ważnej planecie, krążącej wokół całkiem przeciętnego Słońca. Ale jesteśmy w stanie poznawać wszechświat. Dopiero to sprawia, że jesteśmy wyjątkowi.
- Nie mam pojęcia, jaki mam iloraz inteligencji, a ludzie, którzy przywiązują do tego wagę, są zakompleksieni.
Stephen Hawking jest odznaczony Orderem Imperium Brytyjskiego, ma też Order of the Companions of Honour. Był członkiem Royal Society, Royal Society for the encouragement of Arts, Manufactures & Commerce, członkiem honorowym Royal Society of Arts i Papieskiej Akademii Nauk, choć jego stosunek do religii i Boga był z punktu widzenia dogmatów, kontrowersyjny (Hawking był agnostykiem).
Hawking zaskakiwał nie tylko jako naukowiec. Miał ogromne poczucie humoru i niewiarygodny dystans do siebie. Grał siebie w filmach (np. w „Czerwony karzeł" czy w sześciu odcinkach serialu komediowego „Teoria wielkiego podrywu") i w skeczach. Wystąpił jako własny hologram w serialu telewizyjnym „Star Trek: Następne pokolenie”. Był gwiazdą programów telewizyjnych. Stał się bohaterem seriali animowanych, użyczał swojego syntezatorowego głosu w kreskówkach (np. „Simpsonowie”), a nawet w utworach muzyki rockowej (np. Pink Floyd – „Keep Talking” z albumu The Division Bell).
W 1965 r. Stephen Hawking ożenił się z Jane Wilde, ale po 30 latach małżeństwa doszło do rozwodu. Jest ojcem trójki dzieci: Roberta (1967), Lucy (1970) i Tima (1979). W 1995 r. Hawking poślubił swoją pielęgniarkę, Elaine Mason, ale po 11 latach też się rozwiódł.
Jest laureatom bardzo wielu nagród, odebrał setki medali i odznaczeń (np. Medal Alberta Einsteina, Order Imperium Brytyjskiego, Nagroda Wolfa).
19 grudnia 2007 roku w Centrum Kosmologii Teoretycznej (Centre for Theoretical Cosmology) na Uniwersytecie Cambridge odsłonięto popiersie Stephena Hawkinga, a w maju 2008 r. statuę Stephena Hawkinga w African Institute for Mathematical Sciences w Kapsztadzie.
30 września 2009 r. Hawking zakończył trzydziestoletnią kadencję na stanowisku profesora katedry Lucasa, gdzie kontynuował pracę naukową jako dyrektor ds. badań na Wydziale Matematyki Stosowanej i Fizyki Teoretycznej Uniwersytetu Cambridge (Department of Applied Mathematics and Theoretical Physics, University of Cambridge).
Podobno nie ma ludzi niezastąpionych, ale w przypadku Stephena Hawkinga ta prawda się jednak nie sprawdza.
POLECAMY PAŃSTWA UWADZE:
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
