Chełm świętuje swoje urodziny. Zamiast tortu były cukierki. Zobacz zdjęcia

Niestety z uwagi na obostrzenia było wspólnego hucznego świętowania, ale na tę okoliczność miasto przygotowało urodzinowe niespodzianki.

Na ulicach Chełma około południa pojawił Miś Chełmiś, który częstował urodzinowymi cukierkami spotkanych na ulicy mieszkańców, a po południu na fanpage’u Miasto Chełm pojawił się film z życzeniami dla mieszkańców od prezydenta Chełma Jakuba Banuszka i przewodniczącego Rady Miasta Longina Bożeńskiego. Odegrany też został hejnał miejski.

Choć Niedźwiedzi Gród funkcjonował co najmniej od pierwszej połowy XII wieku, przez pewien czas jako silna warowna siedziba księcia Rusi halicko-wołyńskiej, Daniela Romanowicza, a także biskupstwa, to ośrodek podupadł wskutek najazdów mongolskich.

Nadany akt lokacji 14 stycznia 1392 roku utrwalał ówczesne osiągnięcia oraz dawał podstawy do dalszego rozwoju. Sprzyjał rozwojowi handlu, dając prawo zakładania sklepów. Królewski przywilej stanowił podstawę do powołania samorządu miejskiego. Mieszkańcy Chełma zostali wyłączeni spod jurysdykcji urzędników królewskich. Sprawy karne miały być rozstrzygane przed dziedzicznym wójtem. Powołano burmistrza oraz radę złożoną z 16 rajców i wspierającą wójta w sprawach karnych ławę miejską.

Przywilej nadawał miastu sto łanów frankońskich. Granice gruntów miejskich na zachodzie obejmowały wieś Zawadówkę, drogę do Rejowca i znaczną część lasów (Kumowa Dolina). Granica zachodnia obszaru miejskiego biegła przez Dziewiczą Górę, wzdłuż dóbr Horodyszcze; północna oddzielała dobra Czułczyce; wschodnia zaś opierała się na gruntach wsi Serebryszcze; od południa graniczyła z dobrami Uhra. Obszar północny obejmował wieś Stańków, Okszów, Nowiny, a na południu wieś Żółtańce. Granice zapisane w akcie lokacji miasto Chełm osiągnęło dopiero w XX wieku.

Źródła dotyczące lokacji miasta przechowywane są w zbiorach Archiwum Państwowego w Lublinie.