Po wybuchu wojny dostał się do niemieckiej niewoli, z której udało mu się uciec. Wstąpił do Polskiej Organizacji Zbrojnej, potem był żołnierzem Armii Krajowej, brał udział w akcji „Burza”.
Należał do tych, którzy po zakończeniu wojny nie złożyli broni, nie godząc się na polityczną zależność Polski od Związku Radzieckiego.
Od sierpnia 1944 roku był zastępcą komendanta, a potem komendantem I Rejonu Obwodu AK Lubartów. 1 czerwca 1945 roku został awansowany do stopnia porucznika.
W październiku 1946 roku jego oddział rozbił posterunek MO w Łęcznej. Broński nie zdecydował się ujawnić na mocy amnestii z 22 lutego 1947 roku.
Zginął, detonując granat, w czasie obławy zorganizowanej na niego we wsi Dąbrówka (dziś Nowodwór). Broński ukrywał się w bunkrze wybudowanym pod stodołą.
Miejsce pobytu swojego dowódcy wydał jego zastępca, w czasie tortur towarzyszących przesłuchaniom.
„Uskok” spisywał swoje wspomnienia, dziś są one bezcennym dokumentem.
„Moja kochana rodzina ma przeze mnie masę utrapienia! Nie wiem, jak ocenić stopień mojej winy w tym wypadku, ale fakt ten przysparza mi zmartwienia i niejednokrotnie odczuwam niemal że wyrzuty sumienia. Ma to miejsce w chwilach słabości i zwątpienia, które udziela mi się od ludzi. Bo walka trwa już całe lata, kosztuje wiele ofiar i trudów. A kiedy przyjdzie zwycięstwo? I czy w ogóle przyjdzie?” - taką myśl Zdzisław Broński zanotował 7 kwietnia 1948 roku. (cytat za wydaniem IPN z 2004 r.).
Opr. MS m.in. na podstawie biogramu z publikacji „Konspiracja i opór społeczny w Polsce 1944-1956. Słownik biograficzny”. Fot. z archiwum IPN w Lublinie.
Więcej o Żołnierzach Wyklętych piszemy w specjalnym dodatku do poniedziałkowego wydania Kuriera Lubelskiego
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
