Czy rozsypywanie prochów powinno być legalne? TAK czy NIE

NIE - Ks. Adam Bab, proboszcz parafii św. Józefa w Lublinie
Pochówek członka Kościoła katolickiego, bez względu na to, czy dotyczy ciała zmarłego w trumnie czy prochów w urnie, powinien odbyć się w miejscu do tego odpowiednim, czyli poświęconym. Innego miejsca niż cmentarz się nie przewiduje, także dla urny z prochami.

Takie postępowanie od-zwierciedla nasz szacunek dla ludzkich szczątków. Dlatego Kościół nie zgadza się na przechowywanie prochów zmarłych poza cmentarzami, a tym bardziej nie zezwala na rozsypywanie prochów w powietrzu, na ziemi lub w wodzie. Nie godzi się także na przechowywanie ich w miejscu zamieszkania. Pochówek ciał wiernych zmarłych sprzyja pamięci i modlitwie za zmarłych ze strony rodziny. Potrzebne jest miejsce, gdzie czci się pamięć osoby zmarłej.

Natomiast rozsypywanie ludzkich prochów jest w gruncie rzeczy motywem pogańskim, niezwiązanym z wiarą. Słowa „pogański” nie używam, po to, aby wartościować czy jest lepszy czy gorszy, ale po to, by uświadomić, że taki sposób postępowania z szczątkami ludzkimi jest nie do pogodzenia z wiarą chrześcijańską. Dlatego jeśli przepisy prawa cywilnego zezwolą na rozsypywanie prochów w wyznaczonych miejscach to decyzja o rodzaju pochówki będzie należeć do sumienia osoby organizującej pogrzeb. Na pewno nie będzie możliwy w takiej sytuacji pogrzeb katolicki, któremu miałby przewodniczyć kapłan.

O miejscach pamięci katolicy mówią tylko wtedy, gdy np. ktoś zginął w czasie wojny np. w lesie lub podczas katastrofy i nie można znaleźć szczątków. Wtedy można mówić o miejscu pamięci, w którym gromadzi się rodzina zmarłego, by symbolicznie oddać mu szacunek i modlić się za niego.