"By nikt w te święta nie był sam". Rozmowa z wicekanclerzem Kurii Lubelskiej

Niebawem zasiądziemy do wigilijnego stołu. Co powinno być dla nas wtedy najważniejsze?
Oczywiście przeżycie i przyjęcie na nowo prawdy o przyjściu na świat Chrystusa - Boga, który stał się człowiekiem oraz odkrycie Jego obecności nie tylko w wydarzeniach historycznych, ale i obecnie. Jeśli tego elementu zabraknie, święta będą tylko pustym symbolem.

Co możemy zrobić, aby w pełni przeżyć zbliżający się czas?
W tej chwili znajdujemy się w czasie zmierzchu, znacznie krótszego w tym roku, adwentu. W wielu parafiach trwają teraz ostatnie spotkania rekolekcyjne. Weźmy w nich udział. Przystąpmy też do spowiedzi świętej. Znajdźmy czas na intensywną modlitwę i udział w świątecznych mszach św. Bez tego Boże Narodzenie straci swój sens. Co niezmiernie ważne, zwróćmy też uwagę na potrzeby drugiego człowieka.

Boże Narodzenie to szczególny czas miłości bliźniego.
Stąd też najpiękniejsza polska tradycja: dzielenia się opłatkiem. To oczywiście symbol Chrystusa, który mówi o sobie, że jest chlebem żywym, komunią. To symbol Betlejem, którego nazwę tłumaczymy jako Dom Chleba. To także wyraz tego, o czym mówił św. brat Albert przypominając, że trzeba być dobrym jak chleb. Dlatego też, łamiąc się opłatkiem z drugim człowiekiem, okazujemy mu swoją miłość, szacunek i bliskość.

Symbolem otwarcia się na drugiego człowieka jest też puste miejsce, zostawiane tradycyjnie przy wigilijnym stole.
Tak, to wyjątkowy symbol tradycji inspirowanej chrześcijaństwem. Zostawiając puste miejsce przy świątecznym stole, starajmy się odkryć prawdę o Chrystusie, który przychodzi do nas jak brat. Przychodzi, żeby zbawić wszystkich, zarówno biednych, jak i bogatych. Tych, którzy mają kilka posiadłości i tych, którzy są bezdomni. Pozostawiane przy wigilijnym stole puste miejsce, to wyraz naszej symbolicznej gotowości do sprawienia, by nikt w te święta nie był sam. To też symbol zaproszenia do stołu Chrystusa, który często utożsamia się z przecież biednymi i potrzebującymi "swoimi braćmi najmniejszymi". Jest to także znak więzi ze zmarłymi z naszych rodzin.

Symboliczne jest także to, co znajdzie się na naszym wigilijnym stole.
Dwanaście potraw, to oczywiście symbol dwunastu apostołów. To także wspomnienie o dwunastu pokoleniach Izraela, które poprzedziły pojawienie się Chrystusa. Ważny jest też dobór potraw. Na pozór najprostszych i postnych, które w rzeczywistości są daniami wyjątkowymi. Podkreślają one niecodzienny charakter uroczystości, jaką jest oczekiwanie na przyjście na świat Dzieciątka Jezus. Główną potrawą wigilijną polskiej kuchni jest ryba. W starożytności chrześcijańskiej właśnie ona symbolizowała Chrystusa.

A co z choinką? Podobno to symbol pogański.
Pierwotnie pogański, ale "ochrzczony" przez religię (śmiech). Drzewko bożonarodzeniowe nawiązuje w swojej symbolice do drzewa życia, które rosło w raju. Jest to jednak drzewo rodzące wyłącznie dobre owoce. Ich przedstawieniem są oczywiście bombki.
Składanie pod choinkę prezentów jest naśladowaniem dobroci Boga, obdarowującego nas hojnymi łaskami. Podarunki gwiazdkowe mają szczególną wartość, uczą hojności serca i dzielenia darów z innymi.