Kolekcja Kuriera "Lubelszczyzna w malarstwie": Kazimierz spod ręki Wojciecha Gersona

Artysta, malarz, etnograf, pedagog, teoretyk i krytyk sztuki zalicza się do ścisłej czołówki polskiego malarstwa XIX wieku. Studiował na Oddziale Architektury warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych, a później malarstwo pod kierunkiem wybitnych pedagogów - Jana Feliksa Piwarskiego, Chrystiana Breslauera i Marcina Zaleskiego. Doskonalił warsztat artystyczny w Paryżu i Petersburgu. Współzałożyciel warszawskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych. Pozostawił po sobie wiele rozpraw naukowych i tekstów publicystycznych z zakresu teorii i historii sztuki. Nauczał prywatnie w warszawskiej pracowni, kładąc duży nacisk na studium z natury i na warsztat rysunkowy. Jego uczniami byli Franciszek Kostrzewski czy Józef Szerementowski (ich prace publikowaliśmy wcześniej). Był twórcą wszechstronnym, swobodnie poruszał się w różnych technikach jak: malarstwo freskowe, olejne i akwarelowe, rysunek i litografia. Pozostawił po sobie setki prac o różnorodnej tematyce.

Na akwareli widzimy wzgórze zamkowe i ruiny XIV-wiecznego zamku wraz z pobliskim gontowym dachem plebanii. Sam zamek pochodzi z połowy XIV wieku, zbudowany dzięki staraniom króla Kazimierza Wielkiego. Ponad zamkiem wznosi się XIII-wieczna baszta obronna. Całość, po kolejnych wojnach i pożarach, jako własność kolejnych rodów, była wielokrotnie przebudowywana. Ostatnim, który próbował rekonstrukcji był król August II Sas, jednak plan nie został zrealizowany.

Od początku XVIII wieku opuszczony obiekt popadał wruinę. Ostatecznego zniszczenia dokonali Austriacy wysadzając w 1806 roku resztki zachowanych murów. Od tamtej pory pozostałości po budowli stały się obiektem zainteresowania malarzy i turystów. Na obrazie wujęciu Gersona ruiny są przedstawione z dużą dbałością o zachowanie szczegółów, w ciepłych pastelowych barwach i w otoczeniu bujnej zieleni.