Mieszkania. Ile kupimy za ustawowe minimum?

– Obecny stan mogłyby poprawić jedynie zmiany systemowe, dzięki którym wspierane byłoby budownictwo mieszkaniowe dla najuboższych – mówi Bartosz Turek, analityk firmy Home Broker. – Samo podwyższenie płacy minimalnej może prowadzić do ograniczenia zatrudnienia lub inflacji. Warto zauważyć, że w takich krajach jak Niemcy, Macedonia czy Cypr płaca minimalna ustalana jest dla wybranych zawodów. Są także kraje, gdzie nie ma płacy minimalnej. Do grona tego należą: Dania, Włochy Szwecja, Islandia, Norwegia, Szwajcaria, Austria, Finlandia.

Aktualnie polska pensja minimalna to 1386 zł brutto miesięcznie. Gdyby mieszkaniec Warszawy takie wynagrodzenie, to rocznie zarobiłby niecałe 12 tys. zł. Tymczasem najtańsze mieszkania w stolicy kosztują blisko 5 tys. zł na mkw. Oznaczałoby to, że zarabiając ustawowe minimum możemy sobie pozwolić na zakup niecałych 3 mkw. taniego lokalu. W Lublinie sytuacja jest niewiele lepsza. Najtańsze oferty deweloperów zaczynają się od 4300 zł za mkw.

Minimalna pensja zamyka nam również drzwi do większości banków. Z badań wynika, że na udzielenie kredytu hipotecznego osobie z dochodami na poziomie 1 tys. zł, zdecydowałoby się tylko 5 banków. Przy wynagrodzeniu na poziomie 1 tys. zł netto można liczyć na około 50 tys. zł pożyczki. Zarabiający dziesięciokrotnie więcej mogą pożyczyć trzydzieści razy większy kredyt.

W większości krajów zachodniej Europy, otrzymujący minimalne wynagrodzenie, mogą pozwolić sobie na obfitsze zakupy na rynku nieruchomości. – Metraż, jaki mogą oni nabyć za roczną pensję netto jest przeciętnie o 80 proc. większy niż w Polsce – dodaje Turek.

Jako podstawę porównań przyjęto dane Eurostat o wynagrodzeniach i podatkach oraz ceny apartamentów w centrach stolic. Według analityków, tylko oceniając ten segment rynku można porównywać ceny najbardziej podobnych nieruchomości. Standard mieszkań z segmentu popularnego może znacznie różnić się w poszczególnych krajach. Apartamenty w centrach powinny charakteryzować się uniwersalną jakością.

W porównaniu do możliwości zakupowych w Polsce, gorszy wynik zanotowały: Bułgaria, Czechy, Wielka Brytania i Rumunia. W Bułgarii i Rumunii jest to wynik niskiego poziomu wynagrodzeń w całej gospodarce. W przypadku Czech powodem jest niski poziom minimalnego wynagrodzenia, a w Wielkiej Brytanii wysoka cena mkw. apartamentu. Chcąc zamieszkać w apartamencie w centrum Londynu należy wydać na metr blisko 40 tys. zł. Znacznie przystępniejsze są ceny nieruchomości w mniejszych miastach, gdzie dom o powierzchni 100 m kw. w zabudowie szeregowej można nabyć za 400 tys. zł.

W większości państw możliwości osób osiągających minimalne dochody są podobne do polskich. Przykładem mogą być Słowacja, Francja, USA, Grecja, Hiszpania czy Węgry. Za roczną pensję można tam kupić najwyżej o połowę więcej niż na rodzinnym rynku.

W znacznie lepszej sytuacji są mieszkańcy Luksemburga, Malty Holandii i Irlandii. Zarabiając minimalne wynagrodzenie mogą kupić ponad trzykrotnie więcej niż w Polsce. Nie wynika to wprost z wysokiego poziomu najniższego uposażenia. Jedną z głównych przyczyn jest stosunkowo niskie obciążenie daninami publicznymi. Wynosi ono przeciętnie 20 proc. W innych badanych współczynnik ten sięga średnio 32 proc.

Najlepiej jest w Belgii. Minimalna pensja w tym kraju pozwala na blisko pięciokrotnie większe zakupy niż w Polsce. Najniższa płaca Belga to blisko 40 tys. zł netto rocznie. Za metr apartamentu w centrum Brukseli trzeba zapłacić niecałe 11 tys. zł. Dla porównania, Polak zarabiający rocznie 12 tys. zł netto, za metr apartamentu w Warszawie musiałby zapłacić 14 tys. zł.