Wielki Poniedziałek: Rozpoczyna się pielgrzymka przez Wielki Tydzień

Na progu Wielkiego Postu Kościół postawił każdemu z nas jedną z podstawowych prawd życia ludzkiego, mianowicie konieczność wybierania między dobrem i złem. Na przykładzie Chrystusa, który przeżył moment kuszenia na pustyni, Kościół uczy nas, jak wybierać prawdziwe dobro, jak zachowywać swoją godność ludzką, jak postępować, aby nie sprzedać siebie za marne srebrniki, jak przebywać na pustyni naszego życia.

Wielki Post był tym szczególnym czasem zatrzymania się i pogłębionej, osobistej refleksji, spojrzenia na siebie i swoje otoczenie. Przesłaniem Wielkiego Postu było przygotowanie uroczystości Zmartwychwstania Pańskiego, a w ostatecznej konsekwencji naszego zmartwychwstania.

Aby bardziej zrozumieć głęboką wymowę Wielkanocy, proponuję odbycie pielgrzymki przez te święte dni Wielkiego Tygodnia poprzedzające to największe wydarzenie w dziejach ludzkości.

Wielki Czwartek to dzień ustanowienia sakramentu Kapłaństwa i sakramentu Eucharystii. "Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało moje …". W innym miejscu Jezus mówi: "Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a krew moja jest prawdziwym napojem". Jak dobrze to ujął ks. Paweł Gawron: "Jakiż to piękny dar, którym Bóg dzieli się z człowiekiem. Jezus zostawia siebie pod postacią chleba, pozwala się zamknąć w tabernakulum, by być blisko człowieka. Ale Jezus nie chce zostawać tylko za zamkniętymi drzwiami tabernakulum, On chce być z nami. Jezus, który niesie światło, ciepło, miłość, pragnie tymi darami wypełnić życie człowieka".

Drugim skarbem po sakramencie Eucharystii jest sakrament Kapłaństwa. "To czyńcie na moją pamiątkę". By człowiek mógł żyć pełnią wiary potrzebuje Kapłana. Ks. Jan Twardowski napisał: "Własnego kapłaństwa się boję, własnego kapłaństwa się lękam i przed kapłaństwem w proch padam i przed kapłaństwem klękam".

Czy dziękujemy za dar sakramentu Kapłaństwa, za tych, którzy udzielili nam Chrztu Świętego, przygotowali do I Komunii Świętej, przynosili Ciało Pana Jezusa wszystkim chorym, a także udzielali przebaczenia w imię Boga?

Kolejny etap naszej pielgrzymki to Wielki Piątek, w centrum którego znajduje się Krzyż - znak zbawienia, który jest znakiem miłości Boga do człowieka. Chrystus do św. Faustyny mówił: "Jeżeli nie przekonała was o miłości mojej śmierć moja, to cóż was przekona".

Ks. Lucjan Szubartowski napisał: "A jeśli tak, jeśli Krzyż Chrystusa jest tak wielkim znakiem miłości, wyznaniem i zapewnieniem Jego miłości, to czy wolno nam ten święty znak: obojętnie omijać, bez okazania szacunku, zawiesić w domu byle gdzie, zawieszać na szyi jako element dekoracyjny czy w ogóle wstydzić się go bronić."

Wielka Sobota - to dzień pełen ciszy, zadumy, modlitwy w kościołach przed wystawionym Najświętszym Sakramentem, a w tle grób Pana Jezusa.

W godzinach przedpołudniowych święcimy pokarmy na wielkanocny stół, by przypomnieć sobie, że wszelki dar od Boga pochodzi. Wieczorem święcimy ogień, zapalając od niego paschał - świecę, która towarzyszy nam przy przyjęciu sakramentu Chrztu Świętego i przy ostatnim pożegnaniu.

Według św. Klemensa Aleksandryjskiego: "ogień to symbol prawdziwego ognia Bożego, który bucha z drzewa Krzyża, aby oczyścić z grzechów całą ludzkość. Zapalony dziś tym ogniem paschał - symbolizuje Zmartwychwstałego Chrystusa."
Przed nami Liturgia Chrzcielna i odnowienie przyrzeczeń Chrztu. Symbolem tej liturgii jest woda, która gasi pragnienie, oczyszcza z brudu i gasi ogień. Jest symbolem życia. Zanurzony w niej paschał - będzie symbolem, że dzięki Chrystusowi otrzymujemy moc uświęcającą. Odnowione przyrzeczenia chrzcielne umacniają naszą wiarę i dodają nowych sił.

Centralnym punktem naszego pielgrzymowania jest Zmartwychwstanie Chrystusa. Zabrzmi radosne Alleluja!!! Poniesiemy w procesji figurkę Chrystusa Zmartwychwstałego, ale czy pójdziemy za Chrystusem żywym? Czy te święta wniosą coś nowego, ożywczego w naszą wiarę? Czy to pielgrzymowanie w tym świętym czasie dało nam czas do refleksji nad darami, jakie otrzymujemy od Boga, naszego Stwórcy?

Niech Zmartwychwstały Chrystus umacnia nas, wnosi nadzieję i błogosławi na każdy dzień.