Wiosenne porządki w lubelskim skansenie. Zobacz zdjęcia

A jest o co dbać: trzeba troszczyć się, by skansenu nie opanowały mole i korniki. Należy doprowadzić do połysku także niewidoczne dla oka kąty i "plecy" mebli, czy innych obiektów ekspozycyjnych. To co niewidoczne gołym okiem znacząco wpływa na stan ekspozycji i jej żywotność. - Co roku przed otwarciem musimy sprawdzić stan zachowania obiektów - zdradza Jadwiga Maria Serafinowicz z pracowni konserwacji Muzeum Wsi Lubelskiej.

W tym roku szczególnie zadbano o ogromny zbiór wyposażenia kowalskiej kuźni z Urzędowa. - Zajęliśmy się też oleodrukami (odbitki naśladujące obraz olejny - red.) znajdującymi się w chałupach z Korytkowa, Żabna i Żukowa - wymienia Serafinowicz.

Ekspertka od konserwacji zwraca uwagę na eksponaty, które wymagają specjalnego traktowania. Zaliczają się do nich przede wszystkim tkaniny: delikatne, wykonywane techniką szlachetną, posiadające hafty. Wśród materiałów wymagających więcej uwagi pojawia się też papier i wyroby z wosku.

Z jakimi jeszcze problemami mierzy się muzeum przed sezonem? - Wilgotność, zabrudzenia wynikające z ruchu turystów i wszechobecny kurz - wylicza Serafinowicz i zdradza, że najlepszym sposobem na kurz i brudne podłogi jest woda z mydłem. - Pozostajemy przy tradycji - śmieje się konserwatorka.

W skansenie odbywa się też bielenie chat. - Kiedyś chaty bielono ze względów higienicznych, nie była to moda - opowiada Jadwiga Maria Serafinowicz. To działanie wciąż jest niezbędne do zachowania obiektu w jak najlepszym stanie. Czasem dodaje się też lakmus, który ma wpływ na kolor budynku (błękitny). - Robiono tak, aby na chacie siadało mniej much - tłumaczy doświadczona konserwatorka.

W tym roku na turystów czekają nowe obiektyw tym remiza strażacka z Wilkowa.