Władysław Żmuda, wychowanek Motoru Lublin, znalazł się w jedenastce 100-lecia Polskiego Związku Piłki Nożnej

– Doceniono mnie na stare lata – powiedział Żmuda.

Władysław Żmuda urodził się 6 czerwca 1954 roku w Lublinie. Pierwsze kroki z piłką nożną stawiał w zespole trampkarzy w Motorze Lublin (w 2021 roku klub będzie obchodził jubileusz 70-lecia), do którego trafił w 1966 roku. W latach 1970-72 Żmuda grał w seniorach żółto-biało-niebieskich. W 1971 roku wywalczył z Motorem mistrzostwo Polski juniorów.

Po odejściu z Motoru grał w Gwardii Warszawa, Śląsku Wrocław (zdobył mistrzostwo i Puchar Polski) oraz Widzewie Łódź (dwa złote medale krajowego czempionatu), dla którego w krajowej elicie zdobył dwa gole.

Następnie Żmuda przeniósł się do Włoch, gdzie bronił barw Hellasa Verona. Później wychowanek lubelskiego klubu wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie występował w klubie ligi NASL – Cosmos Nowy Jork. Potem wrócił do Włoch. W wieku 33 lat jako zawodnik US Cremonese zakończył karierę piłkarską.

Kibice pamiętają Żmudę przede wszystkim ze świetnej postawy w reprezentacji Polski. Lublinianin to uczestnik turniejów finałowych mistrzostw świata (1974, 1978, 1982, 1986), w których zagrał w 21 spotkaniach, dwukrotny srebrny medalista mundialu (1974, 1982) i srebrny medalista igrzysk olimpijskich (1976).

Po zakończeniu kariery został trenerem. Władysław Żmuda prowadził m.in. turecki klub ligi Süper Lig – Altay SK, czy młodzieżowe reprezentacje Polski.

Jedenastka 100-lecia PZPN:
bramkarz: Józef Młynarczyk
obrońcy: Łukasz Piszczek, Władysław Żmuda, Jerzy Gorgoń i Antoni Szymanowski
pomocnicy: Henryk Kasperczak, Kazimierz Deyna i Zbigniew Boniek
napastnicy: Grzegorz Lato, Robert Lewandowski i Włodzimierz Lubański.

Trenerem drużyny stulecia został Kazimierz Górski, o czym przez aklamację zadecydowała kapituła konkursu. Przypomnijmy, że w przeszłości Górski był także trenerem innego klubu z Koziego Grodu, Lublinianki.