ZUS nie wystarczy, czyli ile trzeba odkładać na emeryturę?

Polak, który obecnie przechodzi na emeryturę otrzymuje świadczenie w wysokości średnio około połowy swojej ostatniej pensji. W przyszłości ta proporcja, czyli tzw. stopa zastąpienia będzie niższa. Z sondaży wynika, że dla Polaków dostatnia emerytura jest bardzo ważna. Jednak jak pokazało badanie Deutsche Bank PBC zrealizowane przez Instytut Homo Homini, tylko co piąty badany faktycznie odkłada pieniądze z myślą o starości. 

Nie ZUS, a własne składki zapewnią emeryturę

Jakie najczęściej oszczędzamy na emeryturę?
– Do niedawna były to nieruchomości. Ceny mieszkań rosły, a koszty kredytu hipotecznego można było pokryć np. z wynajmu – mówi Wioletta Kociszewska, z Deutsche Bank. – Jednak ostatni spadek cen mieszkań, wahania na rynku walutowym i brak jednoznacznych prognoz tempa rozwoju rynku nieruchomości sprawiły, że coraz bardziej atrakcyjną alternatywą stało się inwestowanie np. w ramach długoterminowych programów oszczędnościowych.

Bankowcy przekonują, że odkładając regularnie 300 złotych miesięcznie, można uzbierać na czas emerytury aż 810 000 złotych. Jeśli będzie odkładać tylko 200 zł, uzbieramy 540 000 zł. O wiele mniej, ale nadal jest to suma, która pozwoli emerytowi żyć na przyzwoitym poziomie. Bez oglądania się na świadczenia z ZUS.

– Sukces w długofalowym oszczędzaniu nie wynika z przyjętej agresywnej strategii inwestycyjnej. Najważniejsze są systematyczność i czas, który z każdym kolejnym rokiem działa na korzyść oszczędzającego – dodaje Kociszewska.

Wszystko przez efekt tzw. procentu składanego. Mechanizm ten polega na powiększaniu pracującego kapitału o odsetki, które z każdym miesiącem naliczane są od większej kwoty.

– Mechanizm można przyrównać do efektu śnieżnej kuli, na kolejne odsetki pracuje nie tylko wpłacany kapitał, ale także wcześniej narosłe odsetki, dzięki czemu powstają coraz większe przychody – wyjaśnia Kociszewska. – Gdy decydujemy się na oszczędzanie w perspektywie co najmniej 10 lat, procent składany może generować znaczące zyski.

A dokładnie. Eksperci przeprowadzili symulację programu oszczędnościowego, w którym 22-letni klient inwestuje 200 złotych regularnie przez kolejne 45 lat, czyli do momentu, kiedy w wieku lat 67 prawdopodobnie przejdzie na emeryturę. Założono, że długoterminowy plan inwestycyjny osiąga średnią stopę zwrotu w wysokości 6 proc. rocznie.
W takiej sytuacji, w wieku 67 oszczędzający będzie miał do dyspozycji 540 tys. złotych. Przez kolejne 20 lat będzie mógł wypłacać sobie rentę w wysokości prawie 4 000 złotych miesięcznie.

Odkładając niewiele więcej, np. 300 zł miesięcznie, klient uzbierałby do czasu emerytury 810 tys. złotych, co pozwoliłoby na dodatkową emeryturę w wysokości prawie 6 000 złotych.

IKE i IKZE – ulga, ale z ograniczeniami

Jakie produkty emerytalne są najpopularniejsze w Polsce? Z badań wynika, że najchętniej korzystamy z IKE i PPE, czyli produktów oferowanych przede wszystkim przez banki i towarzystwa ubezpieczeniowe. Pozwalają one na odkładanie oszczędności w ramach III filaru.

Zaletą tych produktów są korzyści podatkowe. Oszczędności w IKE nie podlegają opodatkowaniu od zysków kapitałowych. Można je założyć w dowolnym momencie, jednak maksymalna suma rocznych wpłat jest z góry ograniczona. PPE z kolei tworzone są przez pracodawców specjalnie dla osób zatrudnionych w danym zakładzie pracy.

Aby czerpać korzyści podatkowe w ramach III filaru, należy spełnić kilka warunków. W przypadku IKE: wypłata środków musi nastąpić dopiero po ukończeniu 60. roku życia (lub 55 lat w przypadku wcześniejszego uzyskania uprawnień emerytalnych), wpłaty muszą być dokonywane co najmniej w 5 dowolnych latach kalendarzowych, ewentualnie połowa wartości wpłat musi być wykonana nie później, niż na 5 lat przed dniem złożenia wniosku o dokonanie wypłaty.

Od stycznia można odkładać pieniądze w ramach Indywidualnych Kont Zabezpieczenia Emerytalnego (IKZE), które również zaliczane są do III filaru. W przypadku tych produktów zastosowano preferencję podatkową polegającą na odliczaniu wpłat na od podstawy opodatkowania. Opodatkowaniu PIT będzie podlegała wypłata środków dopiero po zakończeniu okresu oszczędzania przez właściciela.