Florianka. Tam gdzie szumi potężny jawor. Warto go odnaleźć podczas naszych wycieczek. Zobacz zdjęcia

Jawor był czczony w danych czasach nie tylko na terenie naszego kraju. Uważano, że jest to drzewo obdarzone boskimi właściwościami, ale mające dobre, miękkie serce.

Pod żadnym pozorem nie wolno było łamać jego gałęzi, ani drzewa kaleczyć ostrym narzędziem. Bo wtedy zdziwione taką podłością drzewo płakało długimi, słodkimi łzami.

Ponadto na sprawcę tak niecnego czynu spadały liczne nieszczęścia. Uważa się także, iż jawory są opiekunami zakochanych. Znalazło to swoje odzwierciedlenie m.in. w ludowych piosenkach.

„Czemu ty, dziewczyno, pod jaworem stoisz?/ Czy cię słonko piecze, czy się deszczu boisz?” - śpiewano w jednej z mazowieckich pieśni. „Słonko mnie nie piecze, deszczu się nie boję. Na Jasieńka czekam, pod jaworem stoją”.

To niezwykłe drzewo należy do rodziny klonowatych (stąd jego oficjalna nazwa to „Klon jawor”, albo „Klon jaworowy”). Jego drewno jest żółtawobiałe, twarde, trudno łupliwe, ale także elastyczne. Dlatego jest cenione przez stolarzy, ale także lutników i producentów instrumentów muzycznych.

Łatwo je rozpoznać. Jego liście z wierzchu są pomarszczone, a pod spodem sinozielone, z kępkami włosków w kątach nerwów.

Jawory rosną w lasach mieszanych i liściastych na glebach gliniastych i gliniasto-piaszczystych. Takie potężne drzewo zobaczymy we Floriance na terenie Roztoczańskiego Parku Narodowego. Króluje jednak samotnie: pośród łąk, tuż za nielicznymi zabudowaniami tej miejscowości. Jest piękne, niezwykłe, tajemnicze.

Ma wysokość ok. 40 metrów, kulistą koronę i potężny gruby pień. Jego średnica wynosi ponad 5,20 metrów! Warto ten wspaniały okaz zobaczyć podczas turystycznych wypraw.