Książki w Kurierze. Nowości godne polecenia

Daniel Mason „Stroiciel”, Rebis
Rok 1886. Edgar Drake, uznany londyński stroiciel fortepianów, otrzymuje od armii zlecenie nastrojenia instrumentu w Birmie. Wyjątkowy egzemplarz marki Erard należy do majora Carrolla, ekscentrycznego komendanta fortu w dalekiej głuszy, który muzyką i poezją próbuje przekonać tubylców do rządów Imperium Brytyjskiego. Dla Drake’a trudna podróż na Daleki Wschód i rozłąka z ukochaną żoną są jak wygnanie. Coraz bardziej jednak oczarowuje go nie tylko charyzmatyczna postać Carrolla, ale też - niczym Odyseusza - syrenia pieśń Wschodu, działająca na zmysły i serce. Wyprawa staje się dla stroiciela podróżą życia, otwierającą oczy nie tylko na cuda południowoazjatyckiej przyrody, ale również ludzi innej kultury. Stawia też pod znakiem zapytania jego powrót do londyńskiej rzeczywistości.

Joanna Łynek-Barszcz, Przemysław Barszcz „Wielkie sekrety arcydzieł sztuki”, Fronda
Twórcy umieszczają w swych pracach sekretne znaki. Po latach te dzieła sztuki odkrywają swą tajemnicę, albo nie. Autorzy książki opowiadają te historie, pokazują czytelnikowi tropy wiodące do odkrycia sekretu i poznania geniuszu artysty. Jaka klątwa wiąże się z terakotową armią cesarza Qin Shi Huangdi? Dlaczego chińskie władze zaprzestały wykopalisk i nie pozwalają na dalszą eksplorację znaleziska? Gdzie się podziewa zaginiony złoty tron Karola Wielkiego, który został podarowany Bolesławowi Chrobremu przez Ottona III? Co wywołało tajemnicze wizje Hieronima Boscha? Jaką enigmę ukrył Peter Breughel w swojej najsłynniejszej Wieży Babel? Dlaczego słynny secesyjny twórca Alfons Mucha wymalował własną wersję Bitwy pod Grunwaldem?

Antologia opowiadań tajwańskich „Na drugim brzegu”, PIW
Pierwszy ukazujący się w Polsce zbiór opowiadań współczesnych pisarzy tajwańskich to pokaz różnorodności i bogactwa głosów literackich płynących z „pięknej wyspy”. Wszyscy prezentowani w tomie autorzy Hwang Chun-Ming, Huang Fan, Pai Hsien-yung, Wu Ching-Fa, Li Ang, Chu T’ien-wen, Ch’en Jo-hsi i Ping Lu należą do najwybitniejszych i najbardziej rozpoznawalnych na świecie prozaików tajwańskich. W ich gronie znajdziemy zarówno modernistów, pisarzy nurtu xiangu, podkreślających istnienie odrębnej regionalnej tożsamości, postmodernistów, jak i twórców aborygeńskich. Dla polskiego czytelnika może to być egzotyczna podróż w nieznany świat literatury, która u nas jest - mówiąc delikatnie - mało znana. Kto chce posmakować tajwańskich historii?

Louise Candlish „Tuż za ścianą”, Muza
Czy można tak bardzo znienawidzić sąsiada, żeby posunąć się do zabójstwa? Podmiejska ulica to spełnienie idyllicznego snu. Przepiękne rezydencje, życzliwi sąsiedzi, wspólne zabawy dla dzieci w każdą niedzielę. Ale Darren i Jodie, którzy wprowadzają się do jednego z domów, z nikim się nie liczą. Puszczają w nocy głośną muzykę, zaczynają nieudolny remont i handlują na swojej posesji używanymi samochodami. Wkrótce atmosfera staje się napięta i konflikt wisi w powietrzu. A potem pewnego sobotniego ranka dochodzi do tragedii, która wstrząsa lokalną społecznością. Podczas gdy policja szuka przyczyny śmiertelnego wypadku, zaczynają padać oskarżenia i okazuje się, że każdy ma coś do ukrycia. Detektywi przesłuchują mieszkańców, którzy zwierają szyki i zgodnie twierdzą, że winny jest Darren, ale policja im nie wierzy.

Meg Elison „Księga Etty”, Rebis
Etta pochodzi z Nowhere, osady założonej przez tych, którzy przeżyli plagę, w tym przez Bezimienną Akuszerkę. Tajemnicza choroba zniszczyła dawny świat i sprawiła, że przy życiu pozostało niewiele kobiet, a porody są bardzo niebezpieczne. Ci, którzy przetrwali, powoli próbują przywrócić porządek i wprowadzić nowe normy społeczne. W Nowhere kobiety i położne traktuje się jak święte i to one dominują w społeczności. Etta wybiera jednak wolność, jaką dają jej łowiectwo i szabrownictwo. Przemierza pustkowia w poszukiwaniu reliktów przeszłości, które mogą się do czegoś przydać. Czasem zmuszona jest też stawiać czoło bezwzględnym handlarzom niewolników, którzy polują na kobiety i dziewczynki. Dlatego w drodze staje się Eddym. Kiedy handlarze napadają na jej osadę, Etta bez namysłu wyrusza, by uwolnić bliskich lub ich pomścić.

Bartosz Szczygielski „Winni jesteśmy wszyscy”, Czwarta Strona
Istnieją miejsca, do których nie należy zaglądać, a także czyny, jakich nie wolno się dopuścić. W piątkowe popołudnie, kiedy wszyscy myśleli już o weekendzie, Konrad Łazar zastanawiał się nad czymś innym. Próbował zrozumieć, jak doszło do tego, że była kochanka wykrwawia się na jego oczach i, co ważniejsze, dlaczego nie udało mu się tego przewidzieć. Przecież na co dzień płacono mu za to, by zbierał informacje, układał je w logiczne ciągi i przewidywał następstwa pewnych wydarzeń. Był w tym naprawdę dobry. Ale tego nie mógł przewidzieć. Podobnie jak faktu, że odtąd nikt w jego otoczeniu nie będzie bezpieczny, a śmierć upomni się o bliskich. Wkrótce Konrad wyruszy do miejsca, w którym wszystko się zaczęło, a które należałoby spalić do szczętu.

Nicholas Sparks „Powrót”, Albatros
Trevor Benson nie zamierzał wracać do miasteczka New Bern. Nie przewidywał, że podczas misji wojskowej, gdzie był lekarzem, dojdzie do tak strasznego wypadku jak ten, w którym został ranny. A wtedy stara, odziedziczona po dziadku chata, wydała mu się idealnym schronieniem. Trevor zdecydowanie nie przewidywał też, że w New Bern znajdzie kogoś, kto poruszy jego serce. Kiedy spotyka Natalie, zastępczynię miejscowego szeryfa, nie może przejść obok niej obojętnie. Ale nawet gdy wydaje się, że Natalie odwzajemnia jego uczucia, nadal pozostaje zadziwiająco odległa. Jego pobyt w New Bern komplikuje obecność ponurej nastolatki, Callie. Trevor ma nadzieję, że Callie wie coś o tajemniczej śmierci jego dziadka i za wszelką cenę próbuje wyciągnąć od niej wskazówki, które mogłyby rzucić na nią nowe światło.

Dolores Redondo „Kształt serca”, MOVA
Kiedy Amaia Salazar miała dwanaście lat, na szesnaście godzin zgubiła się w lesie. Znaleziono ją nad ranem trzydzieści kilometrów na północ od miejsca, w którym zeszła ze ścieżki, leżącą bez ducha w ulewnym deszczu. Ubranie miała osmalone niczym czarownica uratowana ze stosu (…). W sierpniu 2005 roku dwudziestopięcioletnia Amaia Salazar, inspektorka Policji Statutowej z Nawarry, uczestniczy w programie wymiany dla funkcjonariuszy policji Europolu w Akademii FBI, prowadzonym przez słynnego Aloisiusa Dupreego, kierownika jednostki badawczej. Jeden z testów polega na zbadaniu prawdziwego przypadku seryjnego mordercy, „kompozytora”, który zawsze uderza podczas wielkich klęsk żywiołowych, atakując całe rodziny i pozostawiając niemal liturgiczną scenę. Amaia stanie się częścią zespołu badawczego.

Jane Austen „Duma i uprzedzenie" oraz „Emma", Tandem
Wydawnictwo Tandem przygotowało serię klasycznych książek kilku znanych autorów w adaptacji dla dzieci. W tym cyklu znajdziecie m.in tytuły Jane Austen. Pani Bennet bardzo pragnie znaleźć bogatych mężów dla swoich córek, więc przybycie nowego czarującego sąsiada ogromnie ją cieszy. Niestety, przyjaciel, którego ów sąsiad ze sobą przyprowadza, nie jest już tak mile widziany. Pan Darcy zdaje się mieć więcej dumy niż pieniędzy. Nikt go nie lubi – a już z pewnością nie Elżbieta Bennet. Jednak nie każdy jest tym, za kogo się podaje, a miłość może zmienić wszystko.

Mądra i pewna siebie Emma jest przekonana, że umie znaleźć idealnego męża dla swojej nowej przyjaciółki Harriet. Popełnia jednak jeden błąd za drugim i wreszcie zdaje sobie sprawę, że być może wcale nie zna ludzi tak dobrze, jak jej się wydawało. W rzeczywistości być może nie rozumie nawet własnych uczuć – zwłaszcza wobec pewnego dżentelmena…

Robert L.Leahy „Lekarstwo na zazdrość", Rebis
Czy zazdrość zagraża waszemu związkowi? Pochłaniają cię zazdrosne myśli i uczucia, tak że nie umiesz cieszyć się bliskością z partnerem? Czy sam jesteś obiektem przytłaczającej zazdrości partnera? A może kiedyś zostałeś zdradzony i nie potrafisz ponownie zaufać? Doktor Leahy proponuje przełomowe spojrzenie z perspektywy ewolucyjnej i przystępnie wyjaśnia, dlaczego odczuwamy zazdrość i w jaki sposób przejmuje ona kontrolę nad naszymi myślami i emocjami. Oswaja nas z tym intensywnym, złożonym uczuciem i proponuje skuteczne, zdrowe strategie radzenia sobie z nim. To poradnik dla par, które zmagają się z zazdrością. Dzięki niemu zdołasz wyrwać się z zaklętego kręgu negatywnych emocji i zachowań, które niszczą bliskość i zaufanie, oraz stworzyć silniejszy, pełen zrozumienia i akceptacji związek.

Justyna Sobolewska „Miron, Ilia, Kornel”, Iskry
„Przecież Filipowicz nie miał biografii - usłyszałam kiedyś, wspomina autorka książki. - Pisał, łowił ryby i był outsiderem. Co w tym ciekawego?” Kiedy przyjrzymy się jego życiu, okaże się jednak, że podobnie jak w jego opowiadaniach pozornie nieefektowna szarość mieni się kolorami. Jako pisarz był doceniany, ale jednak ciągle pozostawał na uboczu: twórca krakowski, partner naszej noblistki Wisławy Szymborskiej. A tymczasem to był autor pierwszorzędny i - jak mawiał Jerzy Pilch - rasowy, mistrz krótkiej formy, do którego się pielgrzymowało. Opowieść o jego życiu toczy się w głównym nurcie polskiej historii, pokazuje zaangażowanie i wybory lewicowej inteligencji. Poprzez życie Filipowicza można zobaczyć całą jego epokę. Autorce udało się pokazać tamten czas niepokoju, burzliwych wydarzeń politycznych, czas miłości i śmierci.

Robert Fabbri „Wespazjan. Cesarz Rzymu”, Rebis
Jest rok 67. Przed Wespazjanem stoją dwie, równie złe opcje: wypełnić rozkaz Nerona i stłumić bunt w Judei lub porwać się na rzecz nie do pomyślenia i sabotować własną kampanię. Zbyt szybki sukces narazi go na gniew zazdrosnego szaleńca w purpurze; za porażkę czeka go surowa kara. Od podjętej decyzji zależy los nie tylko jego samego, lecz także ukochanego syna Tytusa i całej armii. Nie wie jeszcze, że Neron odebrał sobie życie, a Rzym pogrążył się w chaosie wojny domowej o polityczną sukcesję. Brat Wespazjana, Sabinus, musi lawirować między fakcjami bezwzględnego oportunisty Aulusa Witeliusza i szlachetnego, lecz słabego Marka Salwiusza Otona. Aby zapewnić rodzinie bezpieczeństwo, może liczyć tylko na własny spryt. Na co się zdecyduje i czy doczeka tronu?

Tomasz Mitra „Ratownik”, Akurat
Wypadek, próba samobójcza, udar, zawał, poparzenie, pobicie… Dyżur za dyżurem, wyjazd za wyjazdem, interwencja za interwencją. Nieszczęście często wymieszane z głupotą, tragedia czasem granicząca z groteską, cierpienie, rozpacz, ból. Śmierć - zawsze blisko, zawsze na wyciągnięcie ręki, zawsze gotowa, żeby wyjść z cienia i odegrać główną rolę. Antidotum? Alkohol, narkotyki, seks. W dowolniej kolejności, a najlepiej równocześnie. Żeby nie oszaleć, żeby wytrzymać, żeby nie pęknąć. Żeby z tego, który niesie pomoc, nie stać się tym, który pomocy potrzebuje. Bo chociaż chwilami jesteś Bogiem, od którego zależy ludzkie życie, to na przekór wszystkiemu musisz robić wszystko, żeby pozostać człowiekiem. A to bywa cholernie, niewyobrażalnie trudne.

Costica Bradatan „Umrzeć za ideę”, PIW
Filozofia jako sztuka życia sprowadza się, paradoksalnie, do nauki odważnego stawania w obliczu śmierci - do sztuki umierania. W decyzji o śmierci nie brakuje pewnej ironii: ponosi się największą ofiarę, własne życie, za filozofię, za coś co powszechnie uważane jest za najmniej praktyczne zajęcie. Ale filozofom - w każdym razie najciekawszym z nich - nie brakuje poczucia własnej wartości, jaki i ironii. W pewnym sensie więc, Życie za idee jest przewodnikiem z dziedziny jeszcze nadal nieznanej ontologii - ontologii ironicznej egzystencji. W kręgu zainteresowań autora znalazły się zagadnienia śmierci - za wiarę, bliźnich, idee. Autor zastanawia się, jakimi filozofami są ci, którzy umierają „dla sprawy”. Stawia tezę, że pomimo różnych poglądów łączy ich przekonanie, że filozofia ma znaczenie praktyczne.

Rebecca Makkai „Wierzyliśmy jak nikt”, Wydawnictwo Poznańskie
W 1985 roku młody Yale Tishman, dyrektor rozwoju chicagowskiej galerii sztuki, zamierza namieszać w środowisku amerykańskiej bohemy, wprowadzając na wystawę zbiór nadzwyczaj udanych obrazów z lat 20. Jego kariera zdaje się kwitnąć, ale wokół AIDS zbiera okrutne żniwo - przyjaciele Yale’a jeden po drugim umierają i zostaje on niemal zupełnie sam. Trzydzieści lat później Fiona, przyjaciółka Yale’a, próbuje odnaleźć w Paryżu swoją zaginioną córkę. Zatrzymuje się na pewien czas u starego przyjaciela, znanego fotografa, który przed laty uwiecznił chicagowską epidemię. Z czasem kobieta zdaje sobie sprawę, w jak wielkim stopniu wydarzenia sprzed lat mogą ukształtować nas samych i nasze relacje z najbliższymi. Losy Yale’a i Fiony przeplatają się od lat osiemdziesiątych aż po chaos czasów współczesnych.

Jarosław Molenda „Bikini Killer. Seryjny morderca Charles Sobhraj”, Replika
Charles Sobhraj, mistrz ucieczki, był jak kameleon - umiał grać zarówno człowieka Zachodu jak i Wschodu, przedstawiciela różnych profesji. Ze względu na swój modus operandi zyskał przydomki „Wąż” i „Bikini Killer”. Podejrzewany nawet o dwadzieścia zabójstw, mordował przede wszystkim na słynnym w latach 60. i 70. szlaku hipisów - w Tajlandii, Nepalu, Malezji, Indiach, polując głównie na zachodnich turystów. Inteligentny i bezwzględny. Jego czarująca powierzchowność kryła mężczyznę zdolnego do najpotworniejszych czynów. Zabijał z zimną krwią. Nie znał litości i nie odczuwał wyrzutów sumienia. Potrafił po mistrzowsku manipulować ludźmi, doskonale zacierał ślady i wodził policję za nos. Uważany jest za jednego z najbardziej przebiegłych i niebezpiecznych kryminalistów.

Herman Melville „Nowele i opowiadania”, PIW
Dwa i pół roku. Tyle zajęło Hermanowi Melville’owi napisanie szesnastu krótkich (krótkich w porównaniu z np. ogromnym „Moby Dickiem”) utworów prozą. Wśród nich dwie nowele, „Benito Cereno” i „Bartleby” (wciąż mocne i inspirujące), uznawane za arcydzielne. Gromadzimy je pod jedną okładką i tytułem „Nowele i opowiadania”. W nowych przekładach. Mamy więc „Bartleby’ego” spod ręki Andrzeja Sosnowskiego, „Benita Cerena” w wykonaniu Krzysztofa Majera, „Encantadas” w przekładzie Tomasza S. Gałązki oraz krótsze utwory w tłumaczeniu Barbary Kopeć-Umiastowskiej, Adama Lipszyca, Marcina Rychtera, Marcina Szustra, Mikołaja Wiśniewskiego. Tom wieńczy ogromne posłowie Adama Lipszyca i Mikołaja Wiśniewskiego, wnikliwe, mnożące tropy interpretacyjne, odsłaniające kolejne pokłady znaczeń.

Beata Pawlikowska „Stres”, Edipresse
Stres jest stanem nadzwyczajnej gotowości do poradzenia sobie z wyjątkowo dużym zagrożeniem. Tak dużym, że organizm w swoim normalnym zrównoważonym stanie nie miałby wystarczającej mocy, żeby go skutecznie i definitywnie przezwyciężyć. Krótki, mobilizujący stres polega na tym, że następuje podwyższenie aktywności pewnych sfer organizmu. Przedłużający się stres powoduje nadmierne obciążenie pobudzanych adrenaliną układów, pojawiają się kłopoty z pamięcią, problemy żołądkowe, bóle, poczucie bezradności, braku sensu i braku szczęścia. W najnowszej książce Beata Pawlikowska wyjaśnia na czym polega fizjologiczny i emocjonalny mechanizm powstawania stresu, opowiada o ludziach, którzy nigdy nie odczuwają stresu, oraz podaje 102 sposoby na radzenie sobie ze stresem w różnych życiowych sytuacjach.

Marek Koprowski „Narodziny ukraińskiego nacjonalizmu”, Replika
Autor przedstawia historię ukraińskiego terroryzmu, który pojawił się za sprawą Ukraińskiej Wojskowej Organizacji. Opisuje jej ofensywę przeciwko państwu polskiemu, m.in. zamachy na Józefa Piłsudskiego i prezydenta Stanisława Wojciechowskiego oraz innych polskich dostojników państwowych. Prezentuje szczegóły rzadko przez historyków wspomniane, choćby dwie ofensywy UWO, w trakcie których łuny pożarów rozświetlały niebo Małopolski Wschodniej od Zbrucza do Sanu. Czytelnik dowie się, kto i jak zamordował Tadeusza Hołówkę, którego śmierć oznaczała fiasko filoukraińksiej polityki Józefa Piłsudskiego, realizowanej przez jego ekipę. Pozna dzieje krwawego napadu bojówki OUN na pocztę w Gródku Jagiellońskim i inne popełnione przez nie morderstwa.

Katherine Mansfield „Opowiadania”, Officyna
T.S. Eliot przyznał opowiadaniu Mansfield Rozkosz miejsce równe Zmarłym Joyce’a i The Shadow in the Rose Garden Lawrence’a. Frank O’Connor stawia ją obok takich autorów opowiadań, jak Czechow, Kipling, Joyce, Lawrence i Hemingway. O miejsce należne Mansfield wśród twórców modernizmu upominał się Janet Kaplan, pisząc, że wobec obowiązującej przez lata wizji krytycznej, uznającej jedynie wąską i wyłącznie męską reprezentację modernizmu, wysiłek krytyki feministycznej skoncentrował się na zapewnieniu miejsca w kanonie Virginii Woolf. Kaplan podkreśla, że zabrakło świadomości, iż znane z prozy Woolf odkrywcze innowacje narracyjne, takie jak opowiadanie bez fabuły, elementy strumienia świadomości i monologu personalnego, pojawiły się w opowiadaniach Mansfield wcześniej niż u autorki Pani Dalloway.

Katarzyna Bonda „Miłość czyni dobrym”, Muza
Głównym bohaterem jest oszust Daniel, który dorabia się między innymi na podrobionych czekach bankowych, a potem na transakcjach kaskadowych w założonym przez siebie truście White Horse Trust, dorabia się, ale i wielokrotnie traci. Główną bohaterką jest Natasza, śmiertelnie chora młoda kobieta, która zakochuje się w oszuście i wyrusza z nim w świat, a on próbuje zarobić na dziewczynie kolejne pieniądze - jej rodzice są w stanie słono zapłacić, żeby zobaczyć córkę, zanim umrze. Pojawia sie także wiele innych ważnych postaci i wątków, między innymi rodzeństwo z piekła rodem Yanek i Gertrud, fałszywy finansista - gruba ryba Eryk Szaja, szara eminencja - Igy Wolf, ślepy i chodzący w meloniku oraz nieśmiały naukowiec idealista, którego żona okaże się stworzona do prowadzenia dużych biznesów.

L.J. Shen „Uwodziciel”, Edipresse
Nowa powieść bestsellerowej autorki, w której miłość łączy się z nienawiścią.Célian Laurent, członek manhattańskiej elity, znany playboy, dziedzic medialnego imperium. I... mój nowy szef - mówi boheterka książki. I dalej: - Zapewne by mi zaimponował, gdyby nie jedna noc, o której od miesiąca nie mogę zapomnieć. Wyszłam zaspokojona, mając co wspominać, a ponadto - udało mi się zabrać jego portfel. Teraz jednak on patrzy na mnie jak na kurz pod swoimi włoskimi butami, a ja niby powinnam to znosić. Ale nazywam się Judith „Jude” Humphry i nie mam nic do stracenia. Jestem dziewczyną z Brooklynu, znaną z ciętego języka. Dziedziczką rachunków za szpital i zniszczonej kanapy. Kiedy zauważam go po drugiej stronie pomieszczenia, dostrzegam błysk w jego oku. I dlatego zostajemy przeciwnikami. On o tym wie.