Laguta vs Lindgren, Kowalski vs Cierniak – pojedynki w finale PGE Ekstraligi

Maciej Janowski vs Bartosz Zmarzlik

*Maciej Janowski najprawdopodobniej nie wystąpi w niedzielnym finale
Pierwszy to żywa legenda Sparty Wrocław, drugi zasłużył sobie na pomnik w Stali Gorzów, którą opuścił przed sezonem 2023. Wieloletni liderzy reprezentacji Polski, w tym roku na Stadionie Olimpijskim przeżywali wyjątkowe chwile w swojej reprezentacyjnej karierze. Film, na którym rozemocjonowany Zmarzlik przeżywał bieg z udziałem Janowskiego na wagę Drużynowego Pucharu Świata, przejdzie do historii. Gdy „Magic” zapewnił Biało-Czerwonym złoto, obaj wpadli w swoje ramiona.

Obaj są multimedalistami prestiżowych imprez. Zdecydowanie większy dorobek w cyklu Grand Prix ma jednak Zmarzlik, który trzy razy zostawał indywidualnym mistrzem świata. Janowski z kolei zdobył jeden brązowy medal wywalczony w ubiegłym roku w dramatycznych okolicznościach.

Zmarzlik znajduje się na czele rankingu najskuteczniejszych zawodników w tym sezonie PGE Ekstraligi (2,538). W przypadku Janowskiego (1,901) tegoroczne rozgrywki stoją pod znakiem zmagania się z problemami sprzętowymi, które nie pozwoliły mu pokazać pełni jego potencjału.

Piotr Pawlicki vs Dominik Kubera

Wychowankowie Unii Leszno, którzy w przeszłości wspólnie świętowali aż pięć złotych medali Drużynowych Mistrzostw Polski. Pawlicki w barwach „Byków” dał się poznać jako jeden z najbardziej walecznych zawodników w PGE Ekstralidze, dlatego kibice z Leszna potrafili wybaczyć mu słabsze występy. Sezonów 2021-2022 nie zaliczy do najlepszych w swojej karierze. Stwierdził, że przyda mu się zmiana otoczenia, dlatego postawił na transfer do Betard Sparty Wrocław.

Kubera po latach sukcesów z macierzystym klubem również uznał, że potrzebuje zmiany. 24-letni zawodnik w czasach juniorskich był jednym z najlepszych młodzieżowców na świecie, jednak trudno oprzeć się wrażeniu, że znajdował się nieco w cieniu swojego partnera z formacji, Bartosza Smektały. Gdy obaj weszli w wiek seniora, zdecydowanie lepsze występy notował Kubera.

Kubera znajduje się w czołowej dziesiątce najskuteczniejszych żużlowców rozgrywek (2,145). Pawlicki ma niższą średnią biegopunktową (1,679), ale należy zaznaczyć, że wywiązuje się ze swojej roli jako mocne wsparcie liderów Betard Sparty.

Artiom Łaguta vs Fredrik Lindgren

Zagraniczni liderzy obu drużyn. O wartości Łaguty dla zespołu Betard Sparty można było przekonać się zwłaszcza wtedy, gdy go brakowało. Indywidualny mistrz świata z 2021 roku po rozpoczęciu zbrojnej inwazji Rosji na Ukrainę został zawieszony we wszystkich rozgrywkach i stracił sezon 2022. Bez niego broniący tytułu wrocławianie zajęli dopiero piąte miejsce.

Łaguta to jeden z najbardziej doświadczonych żużlowców występujących w PGE Ekstralidze, choć pod tym względem ustępuje Lindgrenowi, który zadebiutował na polskich torach w 2004 roku. Od tego czasu reprezentował barwy aż dziesięciu klubów. Łaguta jest bardziej „stały w uczuciach”. Od 2008 roku występował w sześciu zespołach. Aż sześć sezonów spędził w GKM-ie Grudziądz, w którym nie mógł liczyć na jazdę w play-offach, stąd transfer do walczącej o najwyższe cele Betard Sparty.

Łaguta w tym sezonie potwierdza, że roczna przerwa od ścigania nie wpłynęła negatywnie na jego formę. 32-latek może pochwalić się szóstą średnią biegopunktową w PGE Ekstralidze (2,261), podczas gdy Lindgren zamyka czołową dziesiątkę (2,086).

Daniel Bewley vs Jack Holder

Młodzi gniewni, obaj mieli niełatwe wejście do PGE Ekstraligi. Bewley po transferze do Betard Sparty częściej „woził ogony”, niż imponował prędkością, do czego przyzwyczaił nas w ostatnich latach. Gdy wrocławianie walczyli o brąz w 2020 roku, stanął na wysokości zadania i od tego momentu notuje stały progres.

Podobny przebieg miała kariera Holdera, który niejako siłą rzeczy musiał mierzyć się z zarzutami, że drogę do składu Apatora Toruń utorowało mu nazwisko. Jego brat, Chris, to indywidualny mistrz świata z 2012 roku i żywa legenda „Aniołów”. Jack solidnie pracował na swoją markę. Zaliczył dobry sezony 2021 i 2022, dzięki czemu zyskał zainteresowanie włodarzy Motoru.

Zarówno Bewley, jak i Holder mogą pochwalić się udanymi występami w cyklu Grand Prix. Ten pierwszy w poprzednim sezonie wygrał rundy w Cardiff i we Wrocławiu. Z kolei Holder zajmuje obecnie czwarte miejsce w klasyfikacji przejściowej i w Toruniu zamierza walczyć o brązowy medal. W PGE Ekstralidze nieco wyższą średnią ma Bewley (2,163 vs 2,070 Holdera).

Tai Woffinden vs Jarosław Hampel

*Występ Taia Woffindena w finale stoi pod znakiem zapytania
Najbardziej doświadczeni zawodnicy obu drużyn, choć dzieli ich aż osiem lat różnicy. O Woffindenie już teraz można powiedzieć, że zapracował na miano żywej legendy Sparty, którą reprezentuje nieprzerwanie od 2012 roku. Jego największe indywidualne sukcesy to rzecz jasna trzy tytułu mistrza świata.

Kariera 41-letniego Hampela również była obfita w sukcesy, choć w przeciwieństwie do Woffindena „Mały” nigdy nie stał na najwyższym stopniu podium IMŚ. W Grand Prix wywalczył dwa srebrne i jeden brązowy medal. Hampel ma za to na swoim koncie więcej sukcesów z reprezentacją. Aż sześciokrotnie cieszył się z triumfu w Drużynowym Pucharze Świata. Pod względem sposobu bycia więcej ich dzieli niż łączy. „Tajski” co chwilę szuka nowych wyzwań i pasji – uprawia skydiving i jest DJ-em. Hampel nigdy nie był raczej uważany za duszę towarzystwa, choć jego klubowi koledzy zgodnie podkreślają, że chętnie dzieli się swoim doświadczeniem.

W tym sezonie PGE Ekstraligi prezentują zbliżoną formę. Średnia biegopunktowa Woffindena to 1,974, natomiast Hampela – 1,919.

Bartłomiej Kowalski vs Mateusz Cierniak

Przyszłość polskiego speedwaya, aktualni drużynowi mistrzowie świata juniorów i dwaj najlepsi młodzieżowcy PGE Ekstraligi. Za Kowalskim wyjątkowy udany sezon. Kilkukrotnie zostawał bohaterem Betard Sparty. Wystarczy wspomnieć, gdy w biegach nominowanych podczas pierwszego półfinału z Apatorem Toruń zdobył pięć punktów. Do udanych występów w klubie dołożył też sukcesy w innych rozgrywkach. Sięgnął po Srebrny Kask i triumfował w Młodzieżowych Indywidualnych Mistrzostwach Polski oraz Drużynowych Mistrzostwach Europy.

Cierniak również może pochwalić się dużymi sukcesami. Niedawno w Vojens obronił tytuł indywidualnego mistrza świata juniorów, dołączając do wąskiego grona zawodników, którzy dwukrotnie wygrali te rozgrywki. Jeśli dalej będzie się tak rozwijał, zapewne bez większych problemów przejdzie w wiek seniora.

Gdy porówna się skuteczność liderów formacji juniorskiej obu zespołów, nieco lepiej w tym zestawieniu wypada Cierniak, jego średnia biegopunktowa to 1,835. Wynik Kowalskiego to 1,754.

Kevin Małkiewicz vs Bartosz Bańbor

16-latkowie, którzy zrobili furorę krótko po debiucie w PGE Ekstralidze. Małkiewicz w swoje 16. urodziny został wypożyczony z GKM-u Grudziądz do Sparty Wrocław. Wypożyczenie do WTS-u miało dać mu więcej jazdy i cenne doświadczenie. Małkiewicz odwdzięczył się w najlepszy możliwy sposób, notując rewelacyjny występ w rewanżowym półfinale z Apatorem Toruń (7+2).

Z bardzo dobrej strony pokazuje się także Bańbor, którego nie może się nachwalić menedżer Motoru, Jacek Ziólkowski. – Myślę, że to odkrycie sezonu, bo mimo że Jack Holder jedzie wspaniale, to jest on już uznanym zawodnikiem. Natomiast Bartek właściwie dopiero w tym roku wypłynął na szerokie wody i naprawdę robi fajne wyniki. Przeciwko Sparcie jego postawa była bardzo dobra – stwierdził Ziółkowski.

W finale we Wrocławiu każdy punkt może okazać się na wagę złota, dlatego 16-latkowie mogą zadecydować o tym, kto kogo trafi mistrzostwo Polski. Bańbor i Małkiewicz punktują w tym roku na zbliżonym poziomie (0,892 vs 0,810).