Lodowata baśń: "Królowa Śniegu" w Teatrze Andersena

Co takiego jest w tej baśni, że można by się o nią bić? - Topos drogi i kobiety - przekonuje Arkadiusz Klucznik - To one ciągną całą fabułę. Ją też można różnie rozumieć. Przede wszystkim Kai i Gerda nie są rodzeństwem jak się potocznie przyjęło. Królową Śniegu można z kolei interpretować jako tajemniczą, lodowatą, trochę nierealną kobietę, która oczarowuje Kaja - mówi.

Odprysk diabelskiego zwierciadła wpada Kajowi do oka. Chłopiec staje się złośliwy i opanowuje go emocjonalny chłód. Wreszcie znika, a dziewczynka wyrusza w długą, trudną wędrówkę, aby go odszukać. Fantastyczna przygoda przez ogrody, lasy, wichry i knieje kończy się szczęśliwym finałem.

Taki zarys wystarczy, bo raczej nie należy spodziewać się odtworzenia punkt po punkcie losów i słów bohaterów. Dokładniej mówiąc - słów w ogóle nie należy się spodziewać. - Cały spektakl opowiada tę historię tańcem i gestem - zdradza Arkadiusz Klucznik - Nie streszcza baśni, bardziej pozwala ją odczuć, ma impresyjny charakter. Pojawiają się postacie, których nie ma w oryginale i odwrotnie - niektórzy bohaterowie są u nas nieobecni.

Główne role grają Ewelina Drzał - tancerka Grupy Tańca Współczesnego Politechniki Lubelskiej, z wykształcenia lekarka i Przemysław Basa - tancerz hiphopowy. Królową Śniegu zobaczymy - zupełnie nierealnie: na projektorze.

- Najbardziej interesują mnie współczesne interpretacje klasycznych tekstów - nie ukrywa Arkadiusz Klucznik - Chcemy eksperymentować, tak jak z "Piękną i Bestią" czy "Jasiem i Małgosią", żeby nie ograniczać pokolenia, które dorasta w świecie różnorodności.

"Królowa Śniegu", Teatr Andersena, sob. 17.00 (premiera), niedz. 16.00

Codziennie rano najświeższe informacje z Lublina i okolic na Twoją skrzynkę mailową. Zapisz się do newslettera!