Pandemia już daleko za nami, ale zdalne na uczelniach wciąż się zdarzają. Dlaczego?

- Zajęcia zdalne odbywają się wyłącznie w naprawdę wyjątkowych sytuacjach, na przykład gdy dany profesor nie może z jakichś osobistych względów zajęć przeprowadzić na miejscu - tłumaczy Iwona Czajkowska-Deneka, rzeczniczka Politechniki Lubelskiej. - Wtedy może on złożyć do rektora prośbę o wydanie zgody na przejście na formę zdalną.

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie, jak poinformowała jego rzeczniczka Monika Jaskowiak, również odszedł już oficjalnie od tej formuły. Jak jest na UMCS-ie?

- Generalnie na naszej uczelni kształcenie jest prowadzone w formie stacjonarnej, ale mamy również wybrane zajęcia, na których jest ono realizowane w formule zdalnej - mówi rzeczniczka, Aneta Adamska.

Tymczasem KUL w swoim kalendarium na rok akademicki 2023/24 wpisane ma kilka dni zarządzonych przez rektora zajęć w formie kształcenia zdalnego dla wszystkich kierunków z wyjątkiem lekarskiego, położnictwa i pielęgniarstwa, gdzie decyzję w sprawie podejmuje Pełnomocnik Rektora KUL ds. Wydziału Medycznego. Takie dni to na przykład 30-31 października (przed Wszystkich Świętych i związanymi z nim dniami rektorskimi), 20-22 grudnia i 3-5 stycznia (obok przerwy świątecznej) czy 25-26 marca (przed feriami wielkanocnymi).

- To wynika z organizacji roku akademickiego - tłumaczy Monika Stojowska, rzeczniczka KUL-u. - Decyzję w tej sprawie podejmuje zarządzeniem rektor. Ma ona na celu usprawnienie organizacji czasu odpoczynku studentów i pozwala np. tym mieszkającym daleko i dojeżdżającym łatwiej dostać się do domu. Poza tym ministerstwo zezwala na prowadzenie studiów w różnych trybach, dlatego realizujemy także niektóre kierunki II stopnia w formie hybrydowej. Wynika to zarówno z programu studiów, jak i z potrzeb zgłaszanym przez kandydatów, którym łatwiej jest w ten sposób godzić studia z życiem osobistym.

Co na to studenci?

- Ja tam jestem wielką fanką zdalnych - opowiada Ola, studentka KUL-u właśnie. - One obnażyły pewne problemy, z którymi uczelnie borykały się już dawno i nasiliły je. Okazało się, że niektórzy wykładowcy, którzy prowadzą swoje zajęcia czytając praktycznie monotonnie z prezentacji i potem wysyłając skrypt do egzaminu właściwie bez problemu mogą je prowadzić w taki sposób i jako studentka nie odczuwam jakiejś większej różnicy. Wręcz przeciwnie - czuję, że nie tracę mówiąc kolokwialnie czasu, tylko wiem co mam do zrobienia i to robię. Mam znajomych, którym na ostatnich latach studiów zdalne bardzo pomogły z pisaniem magisterki, mieli na to więcej czasu i efektywniej pracowali. Ale na pierwszym czy drugim roku byłoby to bardzo trudne.